Part 7

6 0 0
                                    




Staying at Vigan for 3 days is just awesome, napakabilis lang nang oras.

"It's so Beautiful" iyon lang ang nasabi ko noong nakapunta kaming Paoay Church, "Dito ako magpapakasal" sabi ko sa kanya, dati ang pangarap ko ay dito ikasal pero Zed gave me a wedding that was over my imagination, kahit hindi nya ako mahal, ibinigay nya naman sa akin ang kasal na di ko makakalimutan "You're already married, unless gusto mo ulit maikasal sa akin." naramdaman kong nakatingin sya sa akin "I know I am married, Its not that I want to marry you again, ang gusto ko lang sabihin ay kapag naghiwalay na tayo at kapag nahanap ko na iyong destiny ko gusto ko dito ikasal" bigla naman akong pinitik ni Zed sa noo "Aray ha!" Daing ko sa kanya, hindi naman masakit, konti lang "Hindi mo na mahahanap ang destiny mo" I just laugh at him "Ewan ko sayo, ang selfish mo" nag make face ako, bakit ba ang unfair nya?

---

Lahat nang tourist spot sa north ay pinuntahan namin. The scenery was beyond beautiful, ang saya saya ko. Nakakalungkot lang na uuwi na kami ngayon, parang kelan lang papunta kami dito tapos ngayon pauwi na kami, staying with him for a long time gives me more reason to not stop loving him. Mas lalo ko syang nakilala, mas lalo ko syang minagal, at kapag naghiwalay kami panigurado akong mas lalo ko siyang ma mimiss

"Zed, pede bang bumili tayo ng puto" sabay turo ko sa nagtitinda ng puta dito sa Manaoag nag drop by kami para sumimba. "Ang takaw mo ha, kakain lang natin ngayon ay gutom ka nanaman" hindi na ako nagsalita siguro ay nakukulitan na sya sa akin, kanina pa kasi ako pabili ng pabili, nakakainis kasi iyong tyan ko palagi na lang gutom, "mag pa purga ka nga pag uwi natin sa metro" naiiyak ako, akala ba nya na may bulate ako sa tyan? Tumango na lang ako, tapos nagtatakbo papunta sa sasakyan namin, akala nya ba may bulate ako sa tyan, bahala sya sa buhay nya, porket hindi ako mayaman ay ginaganito na nya ako. "Ma'am, bat po kayo umiiyak, nag away po ba kayo ni sir?" Umiling ako kay Manong Driver, "Wala nga po sa muka ni sir na awayin kayo, Muka nga pong mahal na mahal kayo noon" hindi ko alam kung nag jojoke si Manong pero kung joke man iyon mas lalo akong naiyak, "Nako ma'am ano po bang sinabi ko, Ma'am pasensya na po wag na po kayo umiyak" pinigilan ko iyong pag-iyak ko "Manong muka ba akong may bulati sa tyan?" Nataranta naman si Manong "Po? Wala po ma'am, pero ma'am mawalang galang na po, pero palagi po kayong gutom, pag may nakikita kang pagkain sa daan gusto nyo po laging tigilan" Mas lalong akong umiyak, baka kailangan ko na nga talagang mag papurga pagbalik ko sa Metro, Wahhh!

"Selene!" Napatigil ako sa pag-iyak nung nakita kong pumasok si Zed sa sasakyan. "Why are you crying?" Lumayo ako sa kanya ng kaunti, ayokong tumabi sa kanya, baka nandidiri sya sakin kasi may bulate ako sa tyan. Naramdaman kong lumapit sya sa akin at niyakap ako "Sorry, It was supposed to be a joke, pero you take it seriously, binili na kita ng Putong gusto mo, at humanap ako ng convinent store para bilhan ka ng nestle Cream para sa strawberries na binili natin sa Benguet" sabay pakita sakin ng nestle cream at puto, bigla naman parang nawala iyong pagkainis ko sa kanya at tinanggap ang mga binili nya, kaya habang papauwi kami ay kumakain ako, kahit kakain lang namin sa jollibbee

---

He loves sweets, napansin ko sa kanya ay laging mga kakanin ang binibili nya. At kahit mayaman sya ay he loves tuyo so much, hindi ko alam iyon, he bought different kinds of dried fish doon sa nadaanan namin pa uwi.

Inayos ko lahat ng gamit namin, iyong mga damit na madumi ay nilabhan ko, tapos nagluto din ako ng dinner namin hapon na kasi kami nakarating dito, Zed's went to our room nung pagkadating namin dahil he needs to rest napagod daw sya sa byahe, and thats one more thing i didn't know about him na ngayon ay nalaman ko, he's prone to jetlag.

Pagkaluto ko ng hapunan namin ay pinuntahan ko sya sa kwarto, i was about to knock nang narinig kong may kausap sya, aalis na sana ako kaso ay hindi ko magawa lalo na nung narinig ko ang pangalan ko

"Diba sinabi ko na sayo, na iiwan ko si Selene, I'm filling an annulment soon pero--"

Hindi ko na tinapos iyong pakikinig sa  kanya, maybe he's talking with Stephanie, tungkol nanaman sa annulment.

Iiwanan nanaman ako ng taong mahal ko, ayokong maramdaman nanaman iyong sakit, ayokong maramdaman ulit na maiwan ako

Ayoko.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 25, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Why me?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon