The bullied girl

eerste schooldag

Het is alweer een week later. De week ging snel voorbij. Het is ochtend der wekker is al gegaan. Ze heeft er heel veel zin in. Ze hoopt dat er leuke meiden en jongens in de klas zitten.(vooral knappe jongens) ze is klaar en stapt op der fiets, dan roept haar moeder:"Sophie je eten!" "oh ja dankje mam."
Ze houd super veel van der moeder ze is er altijd voor der.
Haar vader kent ze niet. Ze denkt wel eens over hem na hoe hij zal zijn, "lijkt hij op mij?" "of is hij totaal anders?' 'waarom is mama weg gegaan bij hem?" "is er iets erg gebeurt?" dat sort vragen gaan er wel eens door der hoofd heen, maar das niet vaak heel af en toe.
Op school aangekomen blijft ze heel even stil staan, ze kijkt naar de kinderen en de school. Ze denkt:"woow grote school en veel kinderen"
Dan zet ze haar fiets in de fietsenstalling. "Alles gaat goed" denkt ze. Dan gaat ze naar binnen want alle eerste jaars moesten naar de aula gaan. Dan krijgt ze te horen naar welke klas ze moet en welke mentor ze heeft. De kinderen lijken haar wel aardig.
In de klas krijgt ze allemaal uitleg. Op een gegeven moment gaan ze een kenismakingspel doen. Dat vind ze een beetje ongemakkelijk. Maar ze doet toch gewoon mee. Ze in een groepje van 6, 3 meisjes en 3 jongens. 1 jongen vind ze best knap. Alles gaat goed tot ze weer terug gaan zitten...SOPHIE IS ONGESTELD HAHAHA,RODE VLEK OP JE REET!! Sophie denkt:'omg!! Dit is het ergste wat me is over komen. Ze merkte dat iedereen naar der keek zelfs die knappe jongen. Iedereen lachte behalve 1 meisje, zij stond op en zei:"niet lachen dit is helemaal niet grappig!! Anna hielp Sophie. Op dat moment dacht ik omg dankje dankje je bent echt me held.
Toen ze samen op de wc waren vroeg of het ging en daarna hoe ze hete. 'Hoi ik heet anna." "Ik weet hie erg dit is heb het zelf namalijk ook is een keer gehad." "Ik heb nog wel een broek voor je."Sophie:"Dankje dankje als ik je ooit kan bedanken doe ik dat.''ik snap het als je niet met me samen wilt werken maar zullen we misschien vriendinnen worden?" anna:" ja heel graag!" toen voelde sophie weer blijdschap en geen schaamte meer.
Even later gingen ze weer terug naar de klas. Iedereen keek ons aan, maar ik was blij dat ik anna had ontmoet. Ik hoorde een groepje meisjes praten over mij en anna.
Voor de rest van de dag dat we met de klas en mentor waren ging het goed.
Maar toen we naar huis mochten was vreselijk. Anna en ik waren heel de daf samen, we zijn nu al hele goeie vriendinnen en niks zou dat kapot maken. Maar er stond een groepje kinderen ons op te wachten, het waren klasgenootjes. Ze zeiden allemaal "eey moet je niet een tampon in doen" "heb je wel schone kleding of heb je daar geen geld voor"
Toen wist ik het al het pesten is nog steeds niet voorbij, de hel begingt weer opnieuw. Ze zeiden ook nog tegen anna "ahh opkomen voor je vriendinetje wat schattig. Worden jullie zo kloos. Vriendinnen voor altijd." anna zei tegen me kom we gaan. Anna vroeg even later (want we moesten dezelfde kant op. We wonen heel dicht bij elkaar) "zullen we misschien bij iemand thuis afspreken?" "ja leuk!"
Ze gaan naar Sophie. Thuis zegt Sophie niks over dat ze doorgelekt is, haar moeder vraagt ook niks over de andere broek die ze aan heeft. Die leek toch heel erg op haar broek dus viel ook niet heel erg op. Ze gaan naar Sophie's kamer. Daar praten ze, ze hebben het over vroeger. Tot haar verbazing dat ze hoort dat anna vroeger ook is gepest. Nu voelt ze een hele sterke band met haar. Alleen zei is gepest in groep 4 en 5. In groep 8 was ze best wel populair vertelde ze. Sophie zegt niks over dat ze vroeger werd gepest ze zegt alleen maar dat ze haar vader niet kent. 'S avonds zit ze samen met haar moeder aan tafel. Ineens vraagt haar moeder 'en ging het goed op school?" Sophie sweeg enkele secondes daarna zei ze:"ja het was heel leuk, leuke klas."("omg" dacht ze, ze heeft nog nooit tegen haar moeder gelogen)
"Oh nou ja ik zei het toch, je hoeft je helemaal geen zorgen te maken." "ja je had gelijk mam' zei ze onzeker. 'S avonds in bed lag ze nog na te denken wat er allemaal is gebeurt die dag. Ze denk steeds aan anna. Ze had echt niet verwacht dat anna is gepest vroeger. Ineens kwam er een vraag in haar op "waarom is ze gepest?" ze vind anna best mooi en heel aardig. Ze ziet wel tegen haar op.