Miyav

1

Uyandığımda battaniyemi iyice üstüme çekip kendimi tekrardan uyumaya zorladım. Hava çok soğuktu ve bende tektim. Daima. En son bu kadar cabalamanın gereksiz olduğunu düşündüm ve yatagımdan çıktım. Siyah,küt saçlarımı elimle geriye attım ve siyah botumu ayağıma geçirdim. Şömineye biraz daha odun attım ve eğilip yanıp kavruluslarını izledim. Ateşi severdim. Yanıcı şeyleri severdim ki bu beni biraz sadist yapabilir. Ailem yoktu, daha neden ve kimden dünyaya geldigimi bile bilmezken ve yaşamam için elimde hiçbir sebep olmazken benden insanlar normal olmamı bekleyemezdi. Elimi cebime attım ve yolda buldugum kırık ama işlevli saati çıkardım. Zaman geçmişti Lara Hanım bana çok kızacaktı. Hemen montumu kaptığım gibi dışarı çıktım ve iki sokak ilerideki dükkana doğru koşar adımlarla ilerledim. Farketmeden su birikintilerine basıyor, üzerimi mahvediyordum ama tek işimi de kaybedemezdim. Cam kapıyı gördüğümde derin bir nefes aldım ve sakin adımlarla içeri girdim. Lara Hanım tek kaşı yukarıda saatine bakarak bana bakıyordu.
"Üzgünüm, uyuya kalmışım. Maaşımdan kesebilirsiniz isterseniz ya da daha fazla çalışabilirim hatta bugün akşama da kalabilirim. .."
"Lütfen sus Larissa." diyip bir elini şakağına koydu ve gözlerini kapadı. Endişelenmiştim hem de çok. Lara Hanım genelde çok sakin ve dik başlıdır. Ne kadar soğuk görünse de bana şuan yaşadığım küçük ama rahat evi almamı sağlamış, işlerimi azda olsa düzene sokmama yardım etmişti. Tek işverenimdi ve bunun hep böyle kalacağından neredeyse emindim. Kimse ne üdüğü belirsiz bir insanla çalışmak istemezdi. Daha kaç yaşında olduğumu bile bilmiyordum ki bu kesinlikle büyük bir sorundu. Kaslarımı cattım ve bir elimi onun masadaki elinin üstüne koydum.
"Lütfen ne oldu söyleyin! Ah yoksa dükkanı mı kapatıyorsunuz?"
"Hayır Larissa. Otur." diyerek beni önümüzdeki mavi sandalyeye otutturdu.
"Dün bir kadın geldi..."
Telaşlanmaya başlamıştım. Yoksa benim hizmetimden memnun değiller miydi?
"Senin anneni tanıdığını söyledi."
Aman Allah'ım!! Bu bir şaka olmalıydı. Kesinlikle bu gün 1 Nisandı. Hemen ayağa kalktım ve ne yapacağımı bilemeden etrafta dönmeye başladım.
"Şaka olmalı! Böyle birşey olamaz. Yıllarca beni sormayan, merak etmeyen bir insan şimdi çıkıp birini göndererek beni tanıdığını söyleyemez!"
"Evet ben de böyle düşünmüştüm Larissa."
"Şaka olmalı. Evet bu kesinlikle bir şaka. "
"Otur." diyerek bana neredeyse acıyarak baktı. Ya gerçekten de annem yaşıyorsa? Ben bunca yaşıma kadar güçlü bir şekilde mücadele verdim ve yaşadım! Kendimi teselli ettim ve ailem olmadığına kendimi inandırdım. Şuan aynen şöyle hissediyordum. Birinin siz uyandığınızda yanınıza gelip "Bunca hayatın yalan bir oyundan ibaretti. Fakir filan değilsin. Al bu da Mercedes'inin anahtarı "demesi gibi hissediyordum. Oyuna gelmiş.
"Ben de bunun bir yalan olduğunu düşünmüştüm Larissa ama bana sırtında iki tane başka yöne bakan çizgilerin olduğunu söyledi. Ayrıca kolunda L harfine benzer bir yarık varmış. Doğum lekesiymiş sanırsam. "dedi. Siyah kazağımın kolunu kıvırdım ve yıllarca gördüğüm şeyin bu sefer orada olmamasını diledim. Oradaydı. Lara Hanım'dan bir iç çekiş duyuldu ve kafasını iki yana salladı.
"Şimdi ne yapacağız?"
"Hiçbir şey" dedim bir elimi masaya dayayarak dengemi sağladım.
"Hiç bir şey. Annem olacak kadın bunca yıl yoktu şimdi de olmayacak.Hani nerede? Hiçbir yerde! Geldi ve bir daha gelmeyecek. Her gün işime gelmeye devam edicem ve hayatım eskisi gibi olacak ve o olmayacak. "
Gerçek şu ki hayatım asla eskisi gibi olmadı ve beni ağacın üzerinden izleyip kırmızı göz yaşları döken annemden de bir daha haber alamadım. Sadece kedisi vardı. O kediyle ilerki bölümlerde karşılasacaksınız. Iyi bir yazar değilim çünkü çok sabırsızım. Eğer masmavi gözleri,simsiyah tüyleri ve kafasının içine gömülmüş parlak gri renkli taşı olan bir kedi görürseniz sadece iki seceneginiz var: Ya onu umursamadan yolunuza devam edip hayatınıza eskisi gibi devam etmek ya da Larissa gibi eski hayatını birer çöp yığınına fırlatıp yeni bir hayata kulaç atmak. Ben olsam ilk seçeneği secerdim ama hikaye benim değil, Larissa'nın hikayesi...
•
•
•
Ilk bölüm biraz giriş bölümü gibi oldu farkındayım ama bu hikâyeden umutlarım çok fazla. Begendiyseniz oy verip yorum yaparsanız çok sevinirim. Diğer bölüm en kısa sürede yayınlanacak. Teşekkürler🙋