The bullied girl

zelfmoordnijgingen de gevolgen

Zo ging het maanden, het werd alleen maar erger.(mama wist er nog steeds niks van, zij dacht dat het allemaal heel goed ging op school)Op een geven werd het zo erg, dat ik mezelf ging beschadigen. Ik sneed met een mesje in me pols, dat was een lekker gevoel op dat moment. Ik deed het steeds vaker, het werd steeds moeilijker om het te verbergen, maar niemand had het door. (Gelukkig) zelfs Anna wist van niks. Zij werd niet zo erg meer gepest. Ik was heel vaak alleen, dus ja... Makkelijk om mij te pakken. Ik vond het ook heel eng om alleen te lopen. Anna was de laatste tijd best vaak ziek. En als zij ziek was, was het pesten nog erger. Ik werd zelfs door 4'de jaars gepest.
Na een tijdje dat ik mezelf had beschadigd en het best wel moeilijk werd het te verbergen, kreeg ik zelfmoordnijgingen. Ik probeerde mezelf op te hangen, maar dan dacht ik op het laatste moment "nèh toch maar niet." zo heb ik het 2 maanden vol gehouden. Toen werd ik depresief.
Me moeder zag ik bijna niet meer, want ik ging met verkeerde mensen om. Ik dronk en rookte me pijn weg. Hun wiste van de zelfmoordnijgingen.
Ik rookte heel veel. Me moeder vroeg altijd als ik thuiskwam "waar was je, het is al laat?" ik zei altijd "ja ik was bij Anna" maar toen was er een dag dat ik thuis kwam en ik zag Anna en me moeder daar staan. Ze zeiden "Sophie ga eens hier zitten" ze vroegen wat er aan de hand was. Ik vertelde ze alles. Van top tot teen. Anna keek me steeds verbaast aan. Ze zei "dit had ik niet verwacht"
Een dag later wist iereen het al, maar ik was niet op school. Ik kreeg heel veel appjes van kinderen, kinderen die ik kende en niet kende.