Bugün bir arının üzerine bastım
Bal yaparken
Bir örümceği erittim parmaklarımda
Bir insanı yaşatmak gibiydi
Acımasızca
Bir insan bir insanı neden yaşatsın
Bir insan bir insandan neden yaşasın
Tur dağının nurunu niye aşasın
Safları sıklaşan kalbim
Ne buzdan gecelerde durulsun
Buzlar neden kalbimde vurulsun
Bir örümcek bir arıyla neden bir olsun
Öldürün beni zulüm son bulsun
Alın beni
bir karınca misali ağlarında
Mumyalayın bedenimi
Beliren belirir belirtilir
belki bir şair
Bir mumyaya şiir yazar
Belki şiirler bildirir bildirirmemiş olanla
Ölüm fermanını
Yurdum yurt olur
belki bir arı,
Düşüp kalkar kalbi içerinde dolanla.
Bugün bir kadını öldürdüm
Üstüne değil
En mavisinden göğüne bastım
Bugün hayat buldu beni
Tenha bir ovaya doğru giderken
Şakaklarıma sarıldı ölüm
Gelmedi geçmedi bir rüzgar aldı
Ben değilde öldü gönlüm
