Usulca Fısıldadı Zaman

Velhasılkelam

Parça parça mutluluklar var

Seni her düşündüğümde, gözlerimden damla damla düşen..

Hayat acımıyor bize..

Ağlatıyor.. yaşamaya dâir inancımı elimden alarak

Her mutluluğun kapısını çalmaya çalıştığımda

Utanıp vazgeçiyorum

Mutluluk yakışmadı bana

Haksız yere mühebbet hapis yemiş gibi

Kimsesiz karanlıkta isyan ediyor yüreğim..

Kalkamıyorum düştüğüm yerden

Bu kadar güçsüz değilim ben

Kurduğum hayaller bile, darmaduman oldu

Seni sevmeyi bile beceremeyen ben

Şimdi denizin dalgalarına emanet ediyorum aşkımı, bir şişeye hapsederek

Bir daha dönmeyeceğini bile bile

Bir damla göz yaşım yetiyor hıçkıra hıçkıra boğulmama

Öyle yanki yüreğimde

Korksun herkes benden, kimse girmek istemesin

Gözlerimi kendine alıştır ki

Gözlerime bakmaya kimse cesaret etmesin

Yanımda olmanı o kadar çok isteyeyim ki

Herkes uzaklaşsın benden, kimse yakınlaşmak istemesin

Sana öyle bir aşık olayım ki

Kerem ile aslı sansınlar

Gözlerim seni o kadar çok aradı ki

Senden başkasını görmez oldu

O kadar çok perişan haldeyim ki

Bir daha sevemez diyorlar

Leylamı buldum ya ben

Bırak, bana da mecnun desinler

Yansam da kor ateşlerde

Ben ömrümü sana adamışım, yakışır mı bana şikayet

Hastalığımı buldum ya ben

Bırak ölümcül hastalık desinler

Bu bir aşk masalıdır

Sana olan aşkıma ibretlik desinler

Bizi tanımayanlar

Bırak aşk öldü desinler

Islak bıraksanda gözlerimi

Bırak ardında gözü yaşlı bırakmış desinler

Kederimden ölecek bile olsam

Dokunmasın kimse, kahrından öldü desinler

Bir bakışınla bile, beni ölümden döndürdün ya sen

Dokunma, onu unutmuş desinler

Tüm ömrü sahte mutlulukla geçirdik ya

Susalım, huzur haram desinler

İyi olduğum hâlde hep kaybettim ya

Yeter artık, bende insanım

Gözlerde yaş, aşıklarda gurur, kelimelerde mutluluk, gönülde huzur bırakmadınız

Yetmedimi, insanlıktan çıktınız

Velhasılıkelam

Sen benden vazgeçtin ya

Bırak ne derlerse desinler...