Vanpir İle Aşk

1.Bölüm

Yine her zaman ki gibi bir gün. Yine kendimi yalnız hissediyorum. 19 yaşındayım ve günlerim hep aynı her zaman yaşadığım yerden kurtulmak istiyorum. Babam ve üvey annem ile yaşıyorum tek çocuğum ve tabiki de üvey annem ile aram iyi değil.
Uyandığım da saat 8 di ve hemen kalkıp bir duş aldım saçımı kuruladım ve üstüme bir siyah badi ve kot pantalon giydim mutfağa doğru ilerledim herkes yatıyordu. Kahvaltımı edip hemen çıktım çalıştığım yere doğru yürümeye başladım bugün son günüm. Yarın ünüversiteye başlayacağım ve çok heycanlıyım. Sonunda kafe ye geldim.
Önlüğümü giyip servis almaya başladım. Ve 'Selin" diye bir ses duydum ve bu Şeyma nın sesiydi. Arkama döndüm ve bana gel diye işaret yapıyordu. Herkes onu izliyordu deli kız. Yanına gittim "efendim" dedim
Ve gülümseyerek yarın beraber gidelim mi dedi. Tabiki de dedim ve saat 9 da bizim evin orda ol dedim. O sırada murat bey bana bakarak yeni gelen müşterileri gösterdi. Siyah saçlı ve sarışın olan çocuktan gözlerimi alamıyordum. Çok yakışıklıydı , nasıl yanlarına gidecektim. O sırada yakışıklı nın yanındaki seslendi "bakar mısınız" ve masaya doğru ilerledim. "Buyurun" diye cevap verdim. Gözlerimi yakışıklıdan kaçırıyordum.
"Ben bir çilekli pasta ve bir meyve suyu alırım" dedi ve "savaş kardeşim sen ne alırsın" dedi.
Adı savaşmış ya bir insana bi isim bu kadar mı çok yakışır? Diye içimden düşünürken savaş seslendi
" Bende aynı sından alırım ama meyve suyu yerine kola olsun " dedi
"Hemen geliyor" diyerek cevap verdim, ve mutfağa doğru ilerledim. Samete siparişleri söyledim ve hala aklımda o çocuk diğerleri gibi değildi birşey vardı ama ne olabilir ki beni ona çeken diye düşünürken samet elime siparişleri verdi ve " ne düşünüyorsun" diye sordu " yok birşey dedim ve siparişleri götürdüm. Derken iş günümde bitti ve eve geldim. Eve girdiğimde ben yokmuşum gibi davrandılar.