ÇARESİZ

BÖLÜM-1

Yine aynı şeyi yaşamıştım. Ağlayarak uyur uykumdan uyanmıştım. İstemediğim bir hayatı yaşamak ve sırtımdaki yükler canımı çok yakıyordu. Onları taşıyacak güce sahip değildim. Ama güçlü gözüküyordum. Herşeye rağmen. Hayat ne kadar üstüme gelsede bi o kadarda ben onun üstüne gidiyordum. Güçlü oluyordum. Herkese ve herşeye inat. "Seninle içtiğim sigara bile sağlığa yararlı dediğim adam gitmişti bana mutluluktan bahsetmeyin." O gitti onu çok özlüyordum. Gülüşünü kokusunu. Gecenin 3ünde onu düşünürken hıçkırıklara boğulmuştum. Elimi yüzümü yıkamak için lavobaya gittiğimde karşımdaki kişiye şöyle bir baktım. Gözlerimin altları mosmordu. Dudaklarım iyice kızarmıştı. Karşımda sanki ben değil de başka birisi duruyormuş gibi hissettim bi anda. Mutfağa gidip su içip odama geri dönmüştüm. Yatağımın içinde oturup sakinleşmeye başlamıştım. Birazdaha böyle sürerken hava aydınlaşmaya başladı. İşte yeni bir gün ama aynı dertlere yine devam. Düşünceler beynimin içinde dolaşırken bugün okul olduğunu farkettim. Kahretsinn! Okulu seviyordum ama bazı gerizekalılar yüzünden nefret ediyordum. Aklımdan onlara küfrederken saatin 6buçuk olduğunu farkettim. Formalarımı giyinmeden önce annemi uyandırıp kahvaltı hazırlamasını istedim. Biraz söylensede kalktı. Annem bu hallerimi hiç sevmez. "Etrafta ölü gibi dolaşıyorsun kendine gel artık Bahar.!!" deyip dururdu. Ama elimde değil. "Merak etme anne kızına bunu yaşatanların hepsi bedelini ödeyecek. " Bu hayatta güvendiğim bi kaç tane arkadaşım vardı. Az kardeş öz kardeş. Ben bunları düşünürken bi anda aşşağıdan annem seslendi.
"Bahar! Kahvaltın hazır." dedi.

"Geliyorumm."

Kahvaltımı yaparken telefonuma gelen mesaj sesiyle bi anda irkildim. Baktığımda Ilgın'dan mesaj gelmişti.

"Kapınızın önündeyim. Çabuk ol."

Çabukça yedikten sonra ceketimi alıp hemen aşşagı inmiştim. Uykulu bir şekilde "Günaydınn." demiştim. Ilgın bana şöyle bir bakıp "Sanada günaydın." dedi. Her sabah aynıydı. Ama Ilgını kardeşim gibi seviyordum. Bu hayatta Ilgın gibi bir kız kardeş bulmak çok güzel bisey. Ilgın beni dürttü ve "Karşıdakilere baksana." dedi. Karşıma baktığımda onu görmüştüm. Bi yandan sevip bi yandan bi o kadar da nefret ettiğim o çocuk. Ve yanında sürtüğün teki vardı. Ilgına bakıp "Artık buna alıştım Ilgın. Sana kaç defa diyeceğim onun orospuya pezevenk oluşu bana koymaz diye." dedim. Bana inanmamış gibi bakıp
"Hadi amaa Bahar. Artık onu unutmalısın. Etrafında senin için ölüp biten bir sürü erkek var." dedi. Hafifçe gülümseyip gözlerimi devirdim.
" Kimin umrunda onlar." dedim.
Ilgın bana o kadar sinirli bakmıştı ki bi an beni dövücek sanmıştım. Beni onaylamaz bir şekilde önüne dönüp yürümeye başladı. 5 dakika sonra okula gelmiştik. Derse girmemize daha 15 dakika vardı. Ilgın la ikimiz bi banka geçip oturacakken birisi bana çarpıp düşmeme neden olmuştu. Kafamı kaldırdığımda iki yeşil gözle karşılaşmıştım.
"Gerçekten çok özürdilerim. Bilerek olmadı. Acelem vardı ve koşuyordum. Seni farketmemiştim." derken benim ayağa kalkmama yardım ediyordu. Karşımdaki çocuğa boş gözlerle bakarken ne kadar yakışıklı olduğuna bakmıştım. Siyah saçları yeşil gözleri vardı. Yüzü çok güzeldi. Üzerine yapışan okul gömleğinden kaslı olduğunu anlamıştım. Çocuk bana cevap bekler gibi baktığında
"Ahh sorun değil sadece ufak bir kaza." demiştim. Çocuk bana bütün dişlerini gösterecek şekilde gülmüştü. Çok yakışıklıydı. Bir anda ellerini saçlarının arasında gezindirirken benimle konuşmaya başladı
"Şey ben Ata. 11. Sınıfım. Bu okulda ilk günüm."dedi. Bu yüzden daha önce görmemiştim onu. Ona gülümseyip.
"Bende Bahar. Bende 11.sınıfım" dedim. Içimden ben bu çocukla ne ara konuşmaya başladım dedim. İlk günüymüş. İnşallah aynı sınıfa düşeriz demiştim. Ilgınla aynı sınıfta değildim. Belki bana arkadaş olurdu.
"Çok memnun oldum ama benim sınıfımı öğrenmeye gitmem lazım."dedi. "Bende memnun oldum. Sorun değil görüşürüz." demiştim. Ilgın beni dürtüp tip tip sırıtmaya başladı. Ne var der gibi başımı salladığımda.
"Ya yok artık Bahar. Çocuğa dibin düştü. Ona nasıl baktığını farkettim."dedi. Bi an ne demek istediğini anlamadım. Ama çocukta beni ona çeken birseyler vardı. Ve gülüşü çok hoşuma gitmişti. Ilgına sırıtıp baktığımda
"Ilgın. Hadi ama Gerçekten iyi birisi. Aramızda kalsın ama beni ona çeken birşeyler var ve gülüşü çok güzel." dediğimde Ilgın bana şaşkın bir şekilde bakıp elini açık olan ağzına götürmüştü. "Berkten sonra ilk defa bi çocuktan hoşlandın Bahar."dedi bana. Ona dönüp atarlı bir şekilde baktım. Tam birsey söylicekken zil çaldı. Ilgınla vedalaşıp sınıfta en arka da olan yerime geçtim. Kulaklığı takıp kafamı sıraya koydum. İlk iki dersimiz boşmuş. Bende yatıp şarkı dinleyecektim. Içimden şarkıyı mırıldanırken yanımda bir kıpırtı oluştu. Kafamı kaldırıp baktığımda bugün bana çarpan o çocuktu. Ufak çaplı bir şok yaşadım.
"Merhaba." dedim gülerek. Nabıyorsun Bahar ya. O da bana gülerek cevap verdi.
"Merhaba. Çok şanslıyım. Artık her gün görüşebiliriz." dedi. Bi an çarpılmışa döndüm. Ona bütün dişlerimi gösterecek şekilde gülümserken önüme döndüm. Kulaklıgımı taktım ve kafamı onu görecek şekilde sıraya koydum. Gözlerimi kapattım. Çok uykum vardı. Burnuma onun kokusu geliyordu. Çikolata kokusu. Koşup boynuna atlamamak için kendimi zor tuttum. Bir anda kulağımdaki kulaklığın tekini alıp oda benimle birlikte şarkı dinlemeye başladı. Kafasını bana çevirip kafasını sıraya koydu. Bana bakıyordu. Yeşil gözleriyle. Ona gülümseyip tekrar gözlerimi kapattım. Tam içim geçmişken zilin çaldıgını duydum. 'Kahretsin senin gibi zili. Ne bok varda çalarsın ki.!!' içimden söylemiştim. Ata'nın bana bakıp güldüğünü görünce ne var dermiş gibi kafamı salladım.
"İçinden söylemedin Bahar."deyip güldü. Çok utanmıştım. Onunla gülüşürken yanımıza kavgalı olduğum kız gelmişti. Ona atarlı atarlı bakarken
"Aaaa Bahar bakıyorumda yeni gelen çocuğa hemen yavşıyorsun.!" dedi. Sinir krizimim olduğunu biliyordu. Bilerek ustume geliyordu. Ataya baktığımda 'sakin ol' diye fısıldadı. Kız tekrar konuştu.
"Ne o Bahar dilinimi yuttun."deyip sıramım üstüne oturdu. Çok sinirlenmiştim. Sıcak basıyordu. Birden bir titreme geldi ve sırayı tutup ittim. Sırayı itmemle üstündeki kız yere düştü. Bana alaycı gözlerle bakıyordu. Bu beni daha çok sinirlendirmisti. Kızın saçından tutup onu duvara fırlattım. Kız ayağa kalkıp karnıma tekme attığında yere düşmüstüm. Hemen ayaga kalkıp kıza ard arda yumruk geçirmeye başlamıştım. Bir anda geriye çekildim. Ellerim titrerken Ata'yı gördüm. Kendi çantasını ve benim çantamı almıştı. Beni arka bahçeye götürdü. Bana bakıp
"Bahar lütfen biraz sakin ol. Hadi gel okuldan çıkalım. Yoksa disipline gideceksin." dedi. Haklıydı. Tamam anlamında kafamı salladım. Okuldan çıktığımızda Ataya baktım. Ata bana bakıyor ve gülüyordu.
"Neden gülüyorsun. Çok mu komiktim."dedim ve güldüm bende.
"Hayır çok iyiydin bi an benide dövüceksin sandım." deyip göz kırptı. Ona bakıp karnına çok hafif dirsek attım ve güldüm. Karnını tutup "Ahhh Bahar canımı acıttın amaa.!" dedi. Şaka yapmıştı. Bi an gülmeye başladım. Ne zamandır ilk defa bu kadar içten gülmüştüm. Bu çocuğun gülüşü bütün dertlerimi unutturuyordu resmen. Daha yeni tanışmamıza ragmenn...