When She meets Them

WHEN STRANGERS "MEET THE CHARMS

Life is a series of natural and spontaneous changes. Don't resist them; that only creates sorrow. Let reality be reality. Let things flow naturally forward in whatever way they like...

may mga taong nawawala sa buhay natin...

may may dumadating..

may bumabalik..

bawat isa may ginagampanang role sa buhay mo..

bawat isa may ibat-ibang emosyong pinalalabas nila sayo..

sabi nga nila....

there are three types of people in the world...

the one who keeps you alive.....

the one who would otherwise cause you to die

and the one who somehow manage to do both at the same time....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 Now you are gone, now you are gone  .There you go, there you go Somewhere I can't bring you back Now you are gone, now you are gone There you go, there you go,Somewhere you're not coming back~

"ahhh!! another 5 minutes please!"

sigaw ko walang kwentang alarm na yun at tinakpan ng unang ang mukha.....

the day you slipped away was the day i found it wont be the same~ 

"ah opo! tatayo na po ako!"

agad akong tumayo at pinatay ang walang kwenta kong alarm clock..Araw-araw nalang ito ang drama ko..hayst first day ng school walang ganang pumasok. Tsk! kung nandito lang sana sya kanina pa siguro nya ako sisisirmunan.. imiss him! agad akong nag handa para pumasok sa new school ko.Pag baba ko naabutan ko sina mama, papa at ate na nag uusap.

"Ma, Pa. siguro makakabuti para sa kanya ang paglipat natin dito"-Ate

"sana nga anak"-Mama

"ibang-iba na talaga sya ngayon"-Papa

"oo nga, nakakamiss yun dating sya"-ate

hindi ko na matagalan ang mga sinasabi nila kaya lumapit na ako sa kanila.

"Good morning baby! excited ka na bang pumasok sa new school mo?"-Mama

kumuha ako ng pan sa mesa at nilagyan ng palaman..

"honestly speaking, no, Im not excited..happy?"

"baby naman huwag kang ganyan sa Mommy mo"-Papa

"dont call me a baby im not a baby anymore"

"THEN STOP ACTING LIKE A BABY!"

Gulat na napatingin ako kay Ate.Galit na ang mukha nya at halatang pinipigilan ni Mama.

"whatever" tumayo na ako at umakyat para kunin ang mga gamit ko.Pag baba ko ako uli ang pinag uusapan nila

"pagpasensyahan mo na sya Amery. Alam mo naman ang pinag dadaanan nya ngayon diba?"-Papa

"alam ko naman po yun kaso lang sumusobra na sya eh! atsaka hindilang naman sya ang nwalan ah! tayo rin!"

"ang laki na ng pinagbago nya wsa loob ng dalawang buwan palang"-Papa

umalis agad ako ng bahay ng walang paalam. Parang gusto na kasing lumabas ng mga luha ko..pumasok na ako sa kotse at pumunta sa paaralan..

"pasensya na Ma, Ate, Papa im sorry"