Chapter 1:
"Mommy! Sabi sa inyo eh. Ang ganda ganda ditto." Narinig ko sa 15 years old na kapatid ko habang masayang nakakapit sa railings ng barko na sinasakyan naming pabalik ng Seoul. Galing kasi kami sa Jeju para sa bakasyon at para na din sa birthday ng kapatid kong si Zyx.
At heto naman ako, bagot na bagot habang nakatitig lang sa cellphone ko.
"Lea anak, baka mahulog yung cellphone mo. Itago mo muna yan" saad ni Daddy na kahawak kamay ngayon ni Mommy.
"Di yan" at nagpatuloy lang ako sa pagti-twitter.
Maka tweet nga.
"Back to Seoul"
*Pops notification*
Astrid and 5 others liked your tweet.
Astrid replied on your tweet.
"Ang swerte mo talaga. Huhuhu. Korea T^T"
Anong maswerte? Ang boring nga dito eh. Palibhasa KPOP fan. Pareho sila ni Zyx.
Hindi kasi ako mahilig sa mga koreanong yun.
Yung mga ching chang chung chung na hindi naman maintindihan.
Yung mga parehong mukha na akala mong clone lang.
Tss.
Mas gwapo naman dun si Zac Efron ko ehh. Kyaaaaaaaaaaaah!
Napangiti tuloy ako.
"Mommy oh. Si ate, nakangiti. May ka text na naman yata yan." At ngumisi pa talagang saad ng kapatid ko.
"Che" at tumalikod ako.
Nang bigla nalang biglang napahinto ang barkong sinasakyan namin na naging dahilan para muntik na akong matumba.
Ma ala ocean jet kasi to kaya may kabilisan talaga.
Nang mapadako ang tingin ko sa unahan ng barko.
Horisyeeet. May mga naglalakihang alon na parating.
At doon na ako napayakap kay mommy, daddy at Zyx na pareho ding nakatulala sa unahan.
Kanya-kanya nang hagisan ng life jacket.
Nagkakakagulo...
Nagpa-panic...
Hanggang unti unti nang bumabangga ang alon sa sinasakyan naming at unti-unti na itongnatutumba...
Mommy...
Daddy...
Zyx...
At naramdaman ko na ang sarili kong bumagsak sa malamig na karagatan.
Good bye earth na ba this?
**
2 chapter updates ako ngayon kasi walang 30 sa July. wuhooooooo
BINABASA MO ANG
SOS: I've been castaway with Bangtan!!!
FanfictionIt should be a perfect summer. For me, my mom and dad. Kaso nauwi sa disgrasya. Now, I'm stranded into an isolated island. Kasama ng mga nagagwapohang kalalakihan. Can we survive? Ano nalang ang gagawin ko. At bakit sila pa ang makakasama ko. Hindi...