Whenever You Remember

His confession and His Girl . . .

Mads' POV

Ayy nakooooo! Wala pa akong tulog! -_- 

Magdamag ko nang iniisip si Joms. Oh? Mali ang iniisip nyo! :P Hindi ako inlove dun! Iniisip ko sya kse kakaiba ang kilos nya.

Wag kang kabahan. Okay lang yan. Nandito lang ako..

Wag kang kabahan. Okay lang yan. Nandito lang ako..

Wag kang kabahan. Okay lang yan. Nandito lang ako..

Waaaaaaaaaah! Para san ba kse yun? Paulit ulit na nagpe-play yun sa utak ko. >____________<

Joms' POV

Anu bang nanyayari kay Mads? 2 days na nya akong hindi kinakausap at hindi pinapansin. Iniiwasan nya ako. Ang sakit!..

Ang sakit pala kapag iniiwasan ka ng taong MAHAL mo..

Oo. Mahal ko. Mahal ko na sya. Mahal ko na si Marjorie Trisha Marasigan. Siguro iniisip nyo na masyadong mabilis, pero yun ang totoo. Sa loob ng maikling panahon ay nahulog na agad ako sa kanya. Iba sya sa lahat. Sya lang ang babaeng nakilala ko na hindi nahihiyang magsiba sa harap ng maraming tao. Sya lang ang babaeng nagpapaalam sa lalaki na natatae sya. Sya lang ang babaeng nakilala ko na muling nagpatibok ng puso ko. Napamahal na sya sakin ng sobra. Pero bakit kung kelan unti-unti ko nang naipapakita at naipaparamdam sa kanya na mahal ko sya e saka nman sya lumalayo? Hirap na hirap na ako. Palagi syang tumatakbo sa isip ko. Di ko akalaing mararamdaman ko ulit to.

"O pre! Bakit ang lalim ata ng iniisip mo?Pustahan babae yan? Ganyan din kse ako kapag iniisip ko si Sweetcake"--- Allen

"Hehe. Tama ka. Allen, tulungan mo nman ako." (Sinabi ko sa kanya ang plano.)

"HAHAHAHA. Sige. Ako na bahala."---Allen

Habang lunch break..

"Mads! Pansinin mo naman ako! Umiiwas ka ba saken?"-Ako

"Hindi. Ano bang kailangan mo?"-Mads

"Wala naman, gusto ko lang marinig ang boses mo ."

"Ahhhhh."

"Mads knock, knock!"

"Who's there?"

"Mahal mo." 

"Mahal ko?" O____O

"Hindi. Mahal mo yung knock knock joke!"

"Ahhhhh. Mahal mo who?"

"Nailcutter ng sapatos ng republika yow!"

"Nasan na yung mahal mo?"---Mads

"Nasa tabi ko. Yung kausap ko ngayon?"

"Yun na yun? Kung wala ka nang ibang sasabihin e aalis na ako."

Tumayo sya at nagsimulang maglakad.

"Mads! Mads! Sandali lang." Hinabol ko sya kse tumatakbo na sya palayo saken. Pumasok sya sa loob ng lab since yun na yung pinakamalapit na building na pwede nyang pagtaguan.

NP: Tamang Panahon (Play nyo po.. ---------------------------------->)

Mahal ko sya. Mahal ko na sya simula pa nung nilibre ko sya, actually, I considered it as our first date. Kaso natakot ako... Natakot akong aminin sa kanya kasi alam kong marereject lang ako. Alam kong mahal pa nya si Trams. Sa lahat ng ginagwa nya lagi lang akong nakasubaybay. Ayokong may mananakit sa kanya. Mahal na mahal ko sya. Mabilis pero yun ang totoo. Hindi ko inamin kasi naging hintay ako. Hinintay ko ang tamang panahon. Sa tingin ko ngayon na yun, NGAYON NA ANG TAMANG PANAHON.