Lucianna'nın eski sevgililerinin sayısı kaçıncı basamağa ulaşmıştır bilemiyorum. Sürekli havalı,populer,kötü,vahşi şekilde çekici erkeklerle çıkar.Her hafta eve gelen yeni yeni insanlarla karşılaşırsınız.Hepsi pis,sigara kokulu ve suratlarında sürekli 'Benimle yatmak istediğini biliyorum.' bakışını taşıyan tiplerdir.Ama bu seferki cidden çok farklı.Uzaktan bu tanımlara uyan fakat yüzünü bana döndüğünde sevecen denebilicek,ilgi dolu bakan bir çocuk. Tahminen 20'li yaşlarda. Ablam için 17 yaşında bir kızın sevgilisi 20-35 yaş arası olmalıdır.
Ablam Lucianna (kısaca Lucy) çakma sarışın,kıvırcık saçlı,buz gibi gözleri olan,keskin yüz hatlarına ve incecik,neredeyse şeffaf,ipeksi bir cilde sahip çok populer bir kızdır.Her zaman bakımlıdır ve annemin biz küçük kızlarına öğrettiği şekilde çok hoş giyinir. Devlet lisesinin son sınıfında okuyor.Üniversite sınavına çalışmak için (!) mahallenin en zengin ailesinin oğlundan ders alıyor.Tek derdinin -güya- ders çalışırken göğüslerini Arthur'un koluna deydirmek olduğunu biliyorum tabii ama bu çalışma notlarının gerçekten de yükselmesini sağladı.İlginç.
Bana gelince, adım Alyssa. 15 yaşındayım ve bursla girdiğim,zeki gençlerle dolu bir özel okulda okuyorum.Ablam kadar popüler ve çekici olmadığımı söyleyeyim fakat şu 'içine kapanık inek tip'lerden de değilim.Bakımlı olmaya özen gösteririm, küçüklüğümden bu yana bale yapıyorum ve kilomu kontrol altında tutmak zorundayım.Ama sırf bu nedenle beni aburcuburlarımdan tamamiyle koparmaya çalışan biri olursa onu pointelarımla omurilik soğanına vurmak suretiyle öldürebilirim.
Konumuza dönelim, Lucy'nin yeni sevgilisi şuanda tam karşımda duruyor ve bana gülümsüyor.Arka bahçe kapısından içeri giriyor. Ben de üzerimde pembiş pijamalarımla verandadaki hasır koltukta Ölümcül Oyuncaklar Serisi'nin 2. kitabını tahminen 4.kez okumaktayım. Yanıma yaklaştıkça geriliyorum fakat bu eskilerinin hissettirdiği rahatsız edici gerilme değil.Eskiden olsa zaten alışık olduğum bu duyguyu görmezden gelebilir ve kitaptaki Jace'le yaşadığım platonik aşımın tadını çıkarabilirdim.Şimdi ise bu genç adamın ne yapacağını merakla bekliyorum.
''Ablan odasında mı?''
''Nerde bıraktıysan ordadır.'',diyorum ağız alışkanlığıyla.
''Senden iyi bir anne olurdu.'',gülüyor.Soğuk ve sinir bozucu terslememden rahatsız olmamış görünüyor.
Ablama sesleniyorum.Koşarak indiğini merdivenin ahşap zemininin sarsılmasından anlıyorum. Bu eski binanın duvarları içerde neler olup bittiğini kolayca eleveriyor.Tüm sesler dışardan duyulabilir.
Adını bilmediğim çocuğun elinden tutup koşarak odasına götüren Lucy'nin bukleleri akşamın serin havasına vanilyamsı kokular bırakarak dans ediyor. Ahşap merdiven tekrar zangırdıyor ve ablamın mor ağırlıklı odasının kapısı gürültüyle kapanıyor.Ara ara duyulan kıkırdamalardan ,eğer hayatta olsaydı, babamın hoşlanmayacağı şeyler yaptıklarını anlıyorum.
