With You...

134 3 1
                                    

Its been 12years when were apart. I was 5years old then when we moved to America because of our business, on the otherhand, they want to be aparted me with my Childhood friend's parents. Yes! May rival sila sa business. I don't know why, kasi I'm too young to know. As of now, I'm flew back to Philippines, for my College. Yes! Gusto ko sa Pinas. I miss my country! 

So.. I'm here to *** University. Enrolling and taking exams, then buying a dorm. Since, nandoon pa parents ko. 

After took the exams, I'll decide to spend in the mall. Probably, MOA? Well.. Sabagay, miss ko na rin. 12years pa naman wala ako sa Pinas eh. So, I rode a FX then LRT to go to MOA. After few minutes na magbyahe papuntang MOA, they checked my bag and then I roamed around. Then after roaming, I get hungry so I went to Mcdonalds. As I went there, pumila na ako then nung ako na, I order na. 

After ordering, walang upuan. Ouch! Sana may gentleman okaya tapos na... Habang naglingalinga ako, someone approaches me to sit with him. So, umupo na rin ako sa harap niya. He looks like mabaet naman eh, and... Feel ko parang kilala ko ito. Aish! Hindi ko maalala. Parang familiar siya, parang... parang.... I wanted to hug him. Call his name, but I can't. Mamaya, hindi siya. Kalokalike lang niya. 

"Ahm.. Miss? May problema po ba sa mukha ko?" 

Then he try to rubbed the dirt on his face but there isn't. Oh! Nakatulala na pala ako. 

"Ah! Wala naman kuya. Salamat po pala sa lamesa ha? Nakow, nakakahiya naman po sa kasama mo!" 

"Ah! Wla akong kasama. Ako lang magisa pumunta! Kakaenroll ko lang eh, naisipan ko maggala. You know, I miss Pilipinas so bad.... And, someone!" 

Oh! Iba nga. Someone eh! Edi, taken na pala. Aww! Ang cute pa naman ni kuya. 

"Ah. Weh?! Nasaan po ba kayo nun?" 

"Ah. Italy! We have a business there, then after college, itutuloy ko ang business ni dad sa Manila. Sometimes sa Italy, but sa Manila talaga!" 

"Ah Okay! Ako kasi sa America eh. Hay! After college ko rin, pero humahandle na ako." 

"Ah!" 

Then the akward moment starts again. I finished my meal then take a rest first. Sa una, ang tahimik namin pero nasira niya ito. 

"Ah.... Ilang years ka na sa America?" 

"Ahm.. 12years maybe? Ay oo, 12years. Ikaw ba?" 

"10years" 

"Ah! Kelan ka umalis ng Pinas?" 

"Hmm.. 8! Ikaw ba?" 

"5 po eh. Ah! Nakakaasar nga po eh. Kasi, hiniwalay ako sa childhood friend ko noon. Gaano kamiss ko yun." 

"Ah. Ako rin eh! Super miss ko yung girl bestfriend ko noon! Paano kasi, magkaaway parents namin. Dahil daw sa business eh.. Ay ewan! HAHA" 

Then he laugh na mahina.

"Aww.. I feel you! Ganyan rin family ko. Kung sino pa, crush ko noon. Siya pa yung pinapalayo saken! Well sabagay, malay natin hindi ko pal asiya ka tadhana. Or, sana makita ko siya ngayon.. Ay... Nagdrama na ako sayo kuya!" 

"Hindi. Okay lang yun! Tsaka.. Pinapaalala mo saken yung nangyare eh. Lam mo.... Ganyan rin nangyari saken. Pero 6 ako noon nung nawala siya. "

"Eh? Nakow.. Pasensya... Napaalala ko pa sayo toh! Graeb!" 

And I wipe my tears. OMG! I really miss my Childhood friend!" 

Then after few minutes, naisipang ko na maggala. At nagpaalam na ako kay Kuya, pero bago niya pa ako paalisin, tinanong nya name ko... 

"Ate, ano name mo?" 

"Ella po. Kayo po?" 

"Ah! Emman... Angganda naman ng name mo! E pa. Uy Baka MTB tayo ha! HAHA" 

"MTB?" 

"Meant to be!" 

"Ay kaloka ka kuya Emman.. HAHAHA Banatero!" 

"HAHA! And... Alam kong... Masyadong maaga pero... Pwede bang mangligaw?! Dejoke.. Ano.. Pwede manghingi ng number mo? Para.. Intouch?" 

"Aysige.. Pero.. Wala po akong roam number dito po eh. Bibili pa lang po!" 

"Ay... Ah! Sige... Ano... Bilhan na lang kita!" 

"Ay Wag na po Kuya! Nakakahiya naman po eh!" 

"Nah! I insist!" 

Then he smile at me. Palabas na rin kami ng Mcdonalds at naglakadlakad. 

"Eh.. Sige na nga po!" 

"Yay! Oh... Tara na!" 

Then he pull me, iyon din ang dahilan na napatakbo ako. Buti at walang gamit na dalawa tsaka, nakasapatos ako. 

Nung nasa Information service kami, he buy a sim card. Globe siya! Binigay niya saken then... 

"Ayan! Lets text na ha?!" 

"Sure!" 

I turn off my cellphone, open the back part then put the sim. Then I open again my phone. Siya naman, kinuha niya phone niya tapos nagdial siya. Number ko ata yun eh! Ay... 

Teka.. Emman? Sounds familiar. Argh! Where did I hear that name? May Emman ba akong classmate noon? Ay nakow.. 

"Nga pala.. You remind me of someone.. Kahawig mo siya! The looks, how she dress, kahit bata pa noon... Then.... The eyes!" 

Then he touch my eyes. Namula naman ako! Kyaaa~! Ano ito, nararamdaman ko sa puso ko! 

"Mine too. You remind me of someone also.. Your name, looks and everything... " 

Then we stared each other eyes to eyes. Nasa kalagitnaan na kami sa mall, yung ibang tao akala gumagawa ng music video. Yung iba, ang sweet daw namin. Some are sinsigaw ang 'KISS MO NA YAN BOY' Ay bastos?! Grabe! How rude is that... 

"Ahhh.. Ay... Ahh.. Alis na pala ako!" 

"Ah ako rin eh... Hehe" 

And here comes the A K W A R D moment. Aywow! Hala... Naiilang talaga ako pag kasama ko ito. 

"Ah... Ano po pala real name niyo?" 

"Trishella Xanthria po. Kayo po?" 

.

.

.

.

.

He just stared at me like 5minutes then... 

"TRISHA????!!!!!!!!" 

"Ah? Yes?" 

"HALA! TRISH!! IKAW NGA!!" 

"Hala!" 

"Dont you remember me? Xadrian Emmanuel?! Your childhood friend?! Eh kaya naman pala naiilangan tayo tsaka we have so much in common! Hindi mo alam.. Gaano kita namiss! Even though we're just little then." 

.

.

.

"WAH!! EMMAN!!?!?!" 

*Nods* 

"EMMAN!!! I REALLY MISS YOU TOO!!!" 

Then I cry, pero hindi siya malungkot kundi, super saya. Akalain mo yun, I found the one I love. My first love. Ilang years ako nagantay to see him. I though I'll never seen him again. But... 

"EMMAN!!!!" 

Nasa labas na pala kami. But unfornately, pinagtitingan. Grabe! I really miss his hugs. If only hindi lang magkaaway ang aming pamilya, sure, until now, magkasama. Ang gwapo gwapo niya! 

"TRISHA!!!" 

Then we hug. I really really miss this guy. Really miss! Even though, ilang years lang kami magkasama....

Sana... Sana hindi na kami magkahiwalay pa... 

- A 

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Sep 28, 2013 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

With You...Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon