Nang minulat ko ang mata ko ay ang nakakabulag na puting ilaw ang bumungad sa akin, I closed my eyes in pain and then tried to move my face sideways, muli kong minulat ang aking mga mata at ang unang sumilaw sa akin ay ang tulog na mukha ni Elunar.
My eyes adjusted to the sudden light and I got the better look of her.
Napangiti ako nang makita ko siya, base sa dextrose na nasa kamay ko at amoy ng lugar ay alam ko na agad na nasa ospital ako. So, I survived?
Tila naramdaman ni Elunar ang mga tingin ko sa kanya kaya naman minulat niya ang kanyang mga matang inaantok, halatang masaya siya at nagulat nang makitang nakabukas na ang mata ko.
"You shouldn't be here, you should be resting at home."
"Under investigation pa ang bahay saka sira sira na e." Isang ngiting mapakla ang binigay niya sa akin, "you took two gunshot wounds, mabuti at naagapan ka agad dahil marami kang dugo na nawala, is your wound hurting? Should I call the doctor?"
Umiling lang ako, "how many days was I asleep?"
"One week." Sagot naman niya, "nasa isang mental health institution na pala ang kapatid ko..." Biglang lumungkot ang boses niya.
"Let's not talk about her." Sagot ko, she forced a smile and nodded. Halatang hindi rin niya matanggap ang ginawa sa amin ng kanyang minahal na kapatid, isang pamilya.
"Teka, naiihi ako." Nagmamadaling aniya at saka naglakad papuntang CR ng private room, pinagmasdan ko ang bukol sa kanyang tyan bago siya tuluyang nawala sa tingin ko, pagkatapos ay bumukas ang pinto ng silid na mukhang entrada at labasan, bumungad si Tornado kasama sina Mama at Papa.
Ngumiti lang ng malungkot si Tornado sa akin, somehow it feels like these past few months we became distant to each other, he said something that he will visit Fairel as well before leaving, sumunod namang umalis sina Mama at Papa matapos naming mag-usap.
Saktong pagkawala nila ay lumabas si Elunar sa CR.
"Gutom ka ba?" Tanong niya.
Umiling ako.
"Nauuhaw?"
Umiling ulit ako, "nalilibog ako."
Nagulat ako nang lumapit siya at saka sinampal ako sa pisngi, "nakahiga ka na nga sa hospital bed at kakatapos lang ang operation mo tapos iyon ang sasabihin mo?!" Namumulang sigaw niya.
Ngumisi ako, "you told me one week akong tulog. One week of no making love with you means naipon lahat ng kalibugan ko sa aking katawan, kailangan kong ilabas."
"My gosh, sana hindi magmana si Lunar Moon sa iyo!"
I chuckled. "Gusto ko nang lumabas dito sa ospital... Elunar, maybe you should go home and get some rest there? You may catch something bad dito sa ospital, ikakasama sa kalusugan mo at sa baby natin iyon... kapag nakalabas na lang ako tayo mag-chupahan."
Sinimangutan niya ako. "Hindi mo ako binigyan ng papaya noon, magsarili ka!"
Napaawang ang labi ko, "I did! Nakalimutan kong ilabas sa kotse ko ang papaya!"
She crossed her hands, "weh?"
Nagbuntong hininga ako, "believe me... but it is probably rotting already, pipitasan na lang kita ng bago paglabas ko, okay?"
She smiled and nodded. "Promise?" Seems like she is craving for papaya...
"Yes baby, I promise."
Every beast really needs a beauty. I smiled at the thought and thanked God because this woman right here is the woman who tamed me.
