Dark Life (Karanlık Hayat)//Jiley//DÜZENLENİYOR

Kalp Parçaları 2.Part

(Şarkıyı tekrar tekrar açıp okuyun :) süper oluyo )

Mileyin ağzından :

Kamp alanına doğru yaklaşırken gözümden düşen bir kaç damla yaş önümü görmeme engel oluyordu . Ne yani bir rüyayımı sevmiştim ben ama bu çok saçmaydı , hayatımda gördüğüm en saçma şeydi . Gerçekte bu kadar mükemmelmidir sorusunun cevabını almıştım . Evet herşeyiyle mükemmeldi . Ama o yanındaki kız , onun en büyük kusuruydu . Şimdi noldu? Yıkılmışmıydım ben . Ama kendime söz vermiştim yıkılmak yoktu . Arkamdan bağırmasına bile aldırmadan hızlı adımlarla uzaklaşıyordum bu lanet yerden gitmek istiyordum ... Evet tek istediğim buydu .

Alana geldiğimde çadırların kurulmuş ateş yakmaya hazırlandıklarını gördüm . Bu gece ateş başına oturamazdım . Onu karşımda göremezdim . Bu imkansızdı , o bal gözlere bakamazdım ayrıca kendim içinde bir rüyaya aşık olduğunu kabullenmek zordu . Çadırda kalacaktım ve herkes yatana kadar çıkmayacaktım en iyisi buydu .

Ben yapılmış çadıra doğru ilerlerken otobüste tanıştığımız kız yanıma geldi .

-Ne oldu miley ? iyimisin ? Yine aynı konumu ? Bu sefer anlatmak istermisin ?

Çok soru soruyordu kimdiki o herşeyi anlatmak zorunda değildim oda beni sıkmak zorunda değildi ama kız sadece yardım etmek istiyordu başkasına olan öfkemi ondan çıkarmamalıydım .

-Lütfen ! yalnız kalmam gerek , lüftfen

Başını sallayarak diğer çalışanların yanına gitti . Düşünmek istiyordum şimdi çadıra girecek ve sabaha kadar çıkmayacaktım . Doğruya bundan başkada çarem yoktu zaten . Çadıra girdim ve uzanarak düşünmeye başladım .

Ahh Tanrım , bu yaptığım şey çok saçmaydı , çocuğu tanımıyordum bile ayrıca onun hayatından banane o sadece rüyama giren bir çocuk evet çok tatlı ama olamaz bu yaptığım şey çok saçma , ona aşık olmamaışımdır , olsa olsa hoşlanmak .... evet evet hoşlanmak , bu anca böyle açıklanır , asla başka bir şey olamaz ve olmamalıda bunları düşündükçe dahada rahatlıyordum niye bu kadar kafama takmıştım onu anlamıyordum . Bunları düşünürken havanın karardığını çadırdaki deliklerden farkettim . Tanrım onu bu kadar düşünmüşmüydüm bu gerçekten inanılmazdı ... Ama ne olursa olsun çadırımdan çıkmayacaktım .

Justinin ağzından :

İnanması zor ama gerçekti bu rüyada sürekli onu koruduğum kızdı , sabahtan beri onu düşünüyordum ama bunu ryana bile belli etmedim , ne yani bi rüyayı düşünüyorummu diyecektim , aklımı kaçırdığımı düşünse haklıydı ama şimdi gerçekti , nasıl olurdu , yol boyunca arabada onu düşündüm ve şimdi onu bu faişe kızlamı görmüştü . Herşey ortadaydı kendi kendimi yakmıştım .

Onu tanımak istiyordum , nedenini bilmediğim bir şekilde gördüklerinin sandığı gibi olmadığını anlatmak istiyordum , gidemezdi , arkasından koştum , seslendim ama o beni takmıyordu bile , arkasına bile bakmadı .

Arkamı döndüğümde meraklı gözlerle bana bakan faişeyi gördüm . Sinirle gitmesini söyledim. Bu tepkime o bile şaşırmıştı , bilmediğim bi şekilde kanım damarlarımda hızlanıyordu , deliye dönmüştüm . Neden bu kadar çok önemsemiştim . O kimdi ?

Ben öylece kalakalmışken ryan ve chaz yanıma geldi

-Dostum bişeyin mi var ?

-Evet justin , hiç iyi görünmüyorsun

Onlara ilk söyleme konusunda kararsız kaldım .

-Var , ha-hayır aslında bişeyim yok , sadece biraz halsizim