Chapter 15- She will remember

5 1 0
                                    

Her point of view.

Nakarating na ako sa restaurant na sinasabi ni Rose. Nakita ko naman agad siya.

Umupo na ako katapat niya. "Should we order?" sabi niya. "Okay." tugon ko.

Nagorder kami at nagsimula na kaming magusap ng masinsinan.

"Do you remember me?...."

"I had an amnesia, Rose how could I remember?" sabi ko.

"Well, I will help you remember. That's why I called you for a dinner."

"Oh.... Okay."

"Okay, let's start from what do you remember." -Rose

"Uhm.... College?"

"Yun lang Bella?" -Rose

"I guess so."

"Okay... We were bestfriends since like, 5 kasi magkatabi lang dati ang bahay natin. We used to go to the park to play with other kids and we used to play with Chelsea. She was 2 years old----" -Rose

"So... Bakit pareho lang kami ni Chelsea ng batch?"

"Let me finish okay? haha. So yeah. We went to high school together and Chelsea was on grade school. Pero isang araw papunta tayo sa bahay and we decided to walk, nabangga ka and you were sent to the hospital and there, you met Bryse. Halos magkausap kayo everyday sa hospital and... Niligawan ka na niya and sinagot mo na siya nakalabas na siya and araw araw ka na niyang binisita--.... Wait? Are you okay Bella?"

Bigla akong nakaramdam ng matinding sakit ng ulo.

Rose's point of view.

"Bella, are you okay?" Bigla nalang siyang hinimatay. Tinulungan ako ng staff dun and we went to the hospital.

What is happening to her?

I immediately called Bryse.

I hope she's okay.

His point of view.

Matutulog na sana ako pero biglang nagring and phone ko.

"Oh! Hey Rose how's the dinner going?"

["Uhm... I'm in the hospital right now Bryse."]

Ang sama ng kutob ko. Hindi na ako mapakali, nanginginig ako sa takot sa kung anong mangyari kay Bella.

"Wh-What Happened Rose?"

["I could explain you if you go here and contact Claire or tita fast!"]

"Okay I'll be right there."

She ended the phone call.

Am I dreaming? Maybe this is just a bad dream. I hope I wake up. I don't like what is happening.

Dali dali na akong pumunta sa sasakyan ko and I went to Bella's house to fetch her family. Sobrang nanginginig na ako sa mga nangyayari. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko.

I arrived to the house.

I immediately knocked at the door pero wala talagang tao. Kanina ko pa rin tinatawagan si Claire pero wala.

WHAT THE FUCK????

Wala na talaga akong choice na maisip kundi batuhin ang bintana nila.



Claire's Point Of View.

Nagising ako nang dahil sa napakalakas na dabog sa bintana sa living room.







Tiningnan ko yung room ni Bella pero wala parin siya.





Pumunta ako sa baba and may nasigaw na lalaki who sounds very familiar.





I peeked at the window and shit! It's Bryse! Pawisan na pawisan siya and sigaw ng sigaw.


I went out and talked to him dali dali ako kahit may dala dala akong anak sa sinapupunan ko.


"What happened, Bryse?"



"SI... SI BELLA NASA HOSPITAL KASAMA SI CLAIRE... HINDI KO ALAM KUNG BAKIT.. WE HAVE TO GO THERE FAST!"

Hindi na ako umimik and tumakbo na ako papunta kay mama and ginising siya sa kwarto niya.

Sa sobrang pagpapanic ko, hinila ko na si mama papunta sa kotse ni Bryse at pumunta na kami sa hostpital kung nasan si Bella.

Tinawagan ko din si Chelsea para pumunta siya sa hostpital at dadaanan nalang namin siya sa bahay nila.







_______________________________________

Author's Note:

Haiii! Grabe yung update ko no? 3 months!!!! Hahahah sarreh guys tinatamad lang talaga ako. Anyways, ihanda niyo na puso niyo sa darating na chapter! Charot😂


Vote, Comment, Shareee!!

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 15, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Not Your Kind Of StoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon