Hayatım berbattı . Herşey iğrenç ve karmaşık haldeydi . Annemi 9 ay önce kaybetmiştim . Bu olaydan sonra hayatım altüst oldu . Psikolojim bozulmuştu . Ruh sağlığım yerinde değildi bunu hissedebiliyordum . Babam benimle yeterince ilgilenmiyordu . Hayır mızmızlanmıyorum . Ciddiyim . Sürekli işiyle uğraşıyor . Ve bu benim daha kötü olmamı sağlıyordu . Kızkardeşimse ayrı sorun . O bencil ve dayanılmazdı . Annemin ölümünün nasıl olduğunu babam bize söylemiyordu . Ve bu beni artık yavaş yavaş rahatsız etmeye başlıyordu . Bunları düşünmeyi bir kenara bırakıp okula hazırlanmam gerekti . Hemen bir T-shirt giydim ve altından dar paça bir pantalon . Giyimi kafaya takan kızlardan değildim . İşte babam kapıyı çalıyor. ....
- Oh Juliet hala hazır değil misin tatlım ??
- Geliyorum baba . Siz arabaya iniin !
Babama beni okula bırakmasına her seferinde gerek olmadığını söylesemde babam beni anlamıyordu . Kendimi 8 yaşındaki çocuk gibi hissetmiş oluyordum .. Aşağı inip mutfaktan sandviçimi alıp hemen arabaya gittim . Avery (sinir kız kardeşim .. ) arabaya benden önce binmişti . Bu beni şaşırtmıştı . ''Hayret'' diye düşündüm . O hep geç kalırdı . Kemerlerimizi bağladık ve okula gidiyoruz . Avery'nin dinlediği sesli müzik beni rahatsız etmeye başlamıştı . Her ne kadar söylesemde kapatmayacağını veya kısmayacağını bildiğim için böyle bir uğraşa girmedim . Okulun kapısına yaklaştık ve babamı öpüp hemen indim . Hemencecik dostlarımı bulmam gerekiyordu.... İşte ordalar . Kantin kapısının önündeydiler .. Telaşlı görünüyorlardı .. Bu beni ürküttü . Hemen koşarak yanlarına gittim .
