Berbat ve yalnız geçen bir yazın ardından sonunda okul açılmışdı. Beni anlayan, benimle saçmalayan kız kardeşime (Ayşe) kavuşmuştum. Okul açılalı bir hafta kadar olmuştu. Pencerede Ayşeyle sacmalarken hayatımı alt üst edecek insanı göreceğimi nerden...
Saat 7 Mert kapıda ben uykuda. Mesaj yağmuruna tutmuş beni. Aman Allahım!!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonunda uyandım saat 10.00 hemen çıktım evden Mert yok 😢😱 Salak Buket çocuk seni mi bekleyecekti bu saate kadar. Koşa koşa evine gittim zile basiyorum ama uykucu aşkım uyanmiyo. Hassiktir! Şarj bitti. Napcam lan şimdi ben. Aaaa dur dur karşıda dükkan var. Telefonu oraya taktım ve evin önüne geri döndüm zile basmaya devam. Mert hâlâ uyuyor. Kapının önünde Mert'in uyanmasini bekliyorum çaresizce. Kapının önünde duran tek bir ayakkabı sebepsizce dikkatimi çekti. O ne lan? Şaka mı bu? Içinde anahtar var 😨 hemen içeriye girdim. Iste burdasin! Hayatım tam olarak orda uyuyor. Yanına gittim ve uzandim sarıldım, sarıldım, sarıldım sonunda uyandirabildim beyfendiyi 😡 kalktım ve Kahvaltı hazırladım. Yedik ve hemen çıkıp dükkana gittik bütün gün mide bulantısı ve baş ağrısı özellikle uykusuzluk bizi çok zorladı belki de yaptığım yumurtadan kaynaklıdır neyse ki günü o yorgunlukla tamamladık😄😍
