Ακατανίκητες Πλευρές 1

κεφάλαιο 26

Συνηθως οταν κοιταζομασταν για πολλη ωρα.. μου εβγαζε την γλωσσα της . Το ιδιο εκανα και εγω . Μειδιω λιγο . Εκεινη κοιταει την κουπα με τον καφε. 

-Λοιπον ο Γιωργος ηταν καποτε ζωγραφος .. πριν γινει δικηγορος 

-Α.. ωραια .. μουρμουρισε .. και τι ζωγραφιζες ? ρωταει και με κοιταει μεσα στα ματια 

Μαλακιες ! Ουτε εγω ηξερα.. το ξερεις .. μην κανεις πως δεν ξερεις .. 

-Για τον πονο 

-Τον πονο ? ρωταει ο Σταυρος και με κοιταει καπως 

-Ναι .. για τον πονο των αλλων . Ειχα κανει και εκθεση παλια .. 

-Αα.. μαλιστα .. σου εχει μεινει τιποτα να το δωσεις στην Miranda ? Θα σε βοηθισει πολυ .. ισως να βγαλεις πιο πολλα χρηματα απο οσα εβγαζες παλια .. 

Ναι .. τωρα θα εχω αναγκη απο την Ραφαελα .. τι μαλακιες λεει .. 

-Αυτο καλυτερα να το κρινει  η Ρα..Μιραντα .. λεω και ξεροκαταπινω 

-Εχει δικιο .. λεει εκεινη , αλλα ας μην φερνουμε σε δυσκολη θεση τον Γιωργο .. οι καλλιτεχνες ειναι  επιδειξιωμανεις και μετο που ακουν για δουλεια μονο που δεν σε κατασπαρασουν .. απο οτι φαινεται ο Γιωργος βγαζει μια μετριοπαθεια και μια ταπεινοφροσυνη ως προς αυτο . Καλυτερα οταν αποφασισει αυτος να μου πει . 

-Σωστα .. λεει ο Σταυρος . Η Miranda και εμεις γνωριστηκαμε πολυ περιεργα .. 

-Δηλαδη ? ρωταω 

-Να .. η Miranda ειχε ερθει στην Βουλιαγμενη στο ξενοδοχειο του πατερα μου . Ενα βραδυ που ειχα βγει να κανω ενα τσιγαρο την ειδα που εκλαιγε . Ηταν μικρη .. 25 χρονων .. τα ματια της ειχαν γινει κοκκινα .. ηταν σαν ενα μικρο κοριτσακι .. και ετσι με αυτα και με κεινα γιναμε φιλοι . 

Ποτε εγινε αυτο ? Δεν μου ειχε πει τιποτα. 

-Ε οπως βλεπεις μου περασε .. λεει και κοιταει τον Σταυρο . 

-Ναι ... εχει αλλαξει πολυ απο τοτε.. οταν την γνωρισα ηταν σαν ζωντανη -νεκρη .. 

Τι ειρωνια ! Αυτο ειναι τωρα ! 

-Ναι .. ε τα προβληματα ξεπερνιουνται .. 

-Οι κορες σου γιατι δεν ηρθαν ?

-Ο πεθερος μου  ηρθε τις πηρε για να πανε βολτα και τετοια .. 

-Η γυναικα σου ? Πως ειναι .. πως και δεν ηρθε ? 

-Ηταν λιγο ..

-Συγγνωμη .. .. εχω αφησει το κινητο μου μεσα με διακοπτει η Ραφαελα