Artık büyüyordum.
Babamdan hala bir iz yoktu. Ben en cok babamın nasıl bir yüz tipi olduğunu merak etmişimdir.
Konuşmayı ve yürümeyi öğrenmiştim.
Annem ile bir gün mahalleye çıktık ve o gün babalar günüydü herkes "babaciiiiim"diyerek eve gidiyordu bende anneme babamın nerede olduğunu sordun annem de babamın iş için bir yere gittiğini söylemişti bende çok düşünmeden "tamam"diyerek geçmişim çünkü daha çok kucucuktum.
O gün anneme babamın işten ve zaman döneceğini sormuştum annem de bana 3 gün sonra yanına gideceğimizi söylemişti.
Olay annem bana bir baba bulması gerek hemde 3 gün sonra 😐😐
Annem heryerde bir adam bulup çocuğuma babalık etseniz bir günlüğüne deyip deyip adam arıyordu.
Bir gün aklına şu geldi bizim cami hocası nın yanına gitti. Hocaya yalvardı ama hoca böyle bir şey yapamayacağını aslı ise yapmayacağını söyledi anneme.Sonra annem hoca dün ile alakalı konularla ilgilendiği için o ise başvurdu. Annemin sözlerini açıklayayım:
-Yalvaririm hocam
-Ben bir yanlis yaptim siz yapmayın
Sonunda hocayı ikna etmeyi başardı annem (tabi hocamizda bir yakışıklı)
O gün hoca bana babalık ettiği için bir daha etmek zorunda kaldı.
Arkadaşlar 4yaşına girince bundan daha büyük oluyorum o yüzden daha eğlenceli olcak☺😊☺😊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hafif Rüzgar
AventuraHayatında her gün yeni şeylerle yeniden yeni olaylarla birlik te olan bir çocuğun hikayesi çok merak edeceksiniz...
