Hayatının Yazarı

Adamın Sorusu

Bu sabah gününün rahat geçeceğine inanan Hilal sonunda yıllık iznini almış olmanın sevinci ile ailesini görmek için havaalanına doğru yola çıkmıştı. Kaldığı apartman dairesi ile havaalanı arasında 1 saatlik yol vardı, bi yandan yolda hangi şarkıları dinlesem öteki yandan ise acaba kardeşlerime ne hediye alabilirim havaalanından diye düşünüyordu. Hilal eli iş tutan yüzü gözü temiz biriydi hobileri kitap okumak , yemek yapmak (daha çok çay saati tarzında) ve hayvanlar ile ilgili bilgi edinmekti. Arabasına biner binmez telefonunu bluetooth ile bağladı arabaya ve en sevdiği şarkı olan "GIRLS LIKE" ı açtı ; cüzdanından kardeşlerinin fotoğraflarına baktı ve onları ne kadar özlediğini hatırladı içi titredi birden kardeşlerinin adları Esat ve Eymen idi Esat ile 10 Eymen ile 11.5 yaş vardı arasında bu çok fazla değildi o yüzden arkadaş gibi anlaşabiliyordular. Şarkıların ardı kesilmek bilmiyor derken havaalanına varmıştı. Arabadan inip sevinç ile küçük bavulunu ve sırt çantasını aldı rahat eşofmanları ile güvenlikten geçmek için güvenliğe doğru ilerledi ; güvenlikten geçmişti sırada biletinin çıktısını almak vardı. Her şey tamamlanmış olarak eline bavulları ile bekleme salonuna gitti bavulu küçük olduğu için yanında taşıyıcaktı sadece 1 hafta kalabileceği için çok eşya almak zorunda değildi. Oturmak için bir yer aradı ve şansına o kadar kalabalığın içinde bi yer bulabildi. Elini çantasına doğru götürdü güvenlikten geçmek onu yormuştu ve oturmanın verdiği rahatlık ile kitabını okumak için kitabını aradı fakat çok büyük bir hayal kırıklığına uğradı onun için en önemli olan eşyalardan biri kitabını unutmuştu tamda en gerekli zamandayken ; yanındaki adama " rica etsem benim yerime 10 dakikalığına eşyalarıma bakarmısınız şuradaki dükkana gidip gelicem hemen" dedi , adam centilmenlik ile bu isteğini kabul etti. Cüzdanını alıp yavaş yavaş havaalanındaki dükkana girdi ve önüne çıkan ilk kitabı aldı kitabın ne yazarına ne de kapağına bakmadan sadece iç güdülerine dayanarak almıştı kitabın parasını öderken aklına bir fikir geldi çantasını emanet ettiği adama jest olsun diye bir paket kurabiye alacaktı. Yerine geri döndüğünde adam onu gülümseyerek karşıladı bunun üzerine Hilal aldığı kurabiyeyi bir teşekkür niyetinde açıp adama ikram etti atıştırmak istediği belli olan adam iştahla ilk ısırığını aldı kurabiyeden o sırada Hilal kendini kitabına kaptırmıştı bu kitabı aldığı için hoşnut olmuştu. Dakikalar birbirini takip ederken sıkılmışa benzeyen adam Hilal'e soru yöneltti " kitapta kendini buldun mu?" Hilal kitaba kendini kaptırdığı için adamın sesini duyunca irkildi bakışlarını karşısındaki kişiye yöneltirken aklını şu düşünceler kurcaladı kitapta gerçekten kendini bulmuşmuydu sahi kendini bulmak ta ne demekti karşısındaki kişiye "şu ana kadar bi benzerlik görmedim" dedi ve gülümsemeyi unutarak kitabına geri döndü birkaç sayfadan sonra uçağının 1 saat sonraya ertelendiğini öğrendi tam o sırada kitapta;

Yanındaki adamdan gelen "kitapta kendini buldun mu?" sorusu ile şaşırmış bi şekilde kitabına devam etti kadın , bi kaç sayfa sonra uçağının ertelendiğini öğrendi .

Hilalin şaşkınlığı ve korkusu yüzünden anlaşılabiliyordu karşı koltukta oturan teyzenin "kızım iyi misin? Bi anda betin benzin attı." Sorusu ile kendine geldi tam o sırada yanındaki kendini tanıyıp tanımadığından şüphelendiği adama korku ile döndü ve adamın sorusu onun daha da çok korkmasına neden oldu "ya şimdi kendini buldun mu? Kendi kitabının yazarı olmaya hazır mısın düşün biraz."