Never been Kissed

Chapter 3

Chapter 3













Thank you I always bring extra clothes!









Pagbalik nila sa opisina ni Tyrone ay agad na dumeresto si Emerald sa locker room nila at kumuha ng damit pamalit. Kahit nung buong student life niya ay lagi na talaga siyang nagdadala ng extra clothes. Just in case may gawin mang kalokohan mga classmate niya at pagbabatuhin siya ng kung ano-ano, o ibuhos sa kanya.









Sa comfort room na siya nagpalit ng damit. Inayos rin niya ang kanyang nagulong hair bun. She went back to the locker room at sinabit don ang wet clothes niya.









After changing her wardrobe ay muling siyang bumalik sa desk niya at prinint na yung article na ginawa niya.







He went to Tyrone's office.









"Eto na pala yung article." Inabot niya ang halos five pages of article na sinulat niya tungkol kay Calix Escudero. Kasama rin don ang interview conversation nila nung sikat na singer/actor.









Agad na kinuha ito ni Tyrone at binasa. Sinenyasan niya si Emerald na umupo sa upuan. Namangha siya sa nabasa niya.











"I like it." He said. Impressed. "Sigurado akong dadami pa ang mga fans niyang mga babae."









"Sigurado lang." Pag-sangayon ni Emerald. "Super galing niyang kumanta at nakaka-in love mga songs niya. I'm glad na ako nag-interview sa kanya. Mabait naman siya at totoong tao."









Tila di naiwasan ni Tyrone ang makaramdam ng selos lalo na't isa rin yata si Emerald sa mga babaeng tumitili kay Calix. "Crush mo ba siya?"











"Crush lang naman." Emerald answered. May konting kilig sa kanyang tinig. "Babae rin naman ako after all. Pag-hanga lang naman ang crush eh."









Ouch. Tyrone thought to himself. Kung sa bagay, crush lang naman. Paghanga. Hindi dapat ako mabahala.









Pormahan mo na kasi Tyrone! Sigaw ng utak niya. Baka maunahan ka pa!









"Okay ka na ba?" He ask suddenly. May pagaalala pa rin siyang nararamdaman para sa dalaga. Kung hindi lang babae ang mga umaway kay Emerald kanina sa mall, pinatulan na niya sana mga yon.









Tila nakuha naman agad ng dalaga kung para saan yung tanong ni Tyrone, and she answered him. "Yeah. I'm okay now."









"Sila ba yung na-kwento mo dati na nam-bully sa'yo nung highschool?" He asked. Na-kwento na ito ni Emerald sa kanya before. May certain group na lagi siyang pinagtitripan.











She simply nod.









Shit! His mind hissed at the thought of Emerald suffering all those years. How badly he wishes na sana nakilala na niya noon si Emerald para maipangtanggol niya ito.









"You know Emerald." He sounded a bit pissed. "Kung hindi lang talaga sila babae, pinatulan ko na sila. Wala silang karapatan na saktan ka."









"Hayaan mo na sila." Nasabi na lang ni Emerald. "May karma din mga yan."







"I wish I could have been all those years para may karamay ka at kaibigan."









"Salamat sa concern Tyrone." Ngiting sabi ng dalaga. "You're such a good friend."









Just friends. He thought once again. Kaibigan lang ba talaga tingin mo sakin Emerald?







"Basta ikaw Ms. Emerald Martinez." He smiled at her too. Oh he really loves seeing her smile, kahit may brace pa ito sa ngipin, hindi ito haldang upang lalong humanga sa magaganda niyang ngiti.







His cellphone na nakapatong lang sa table niya ay biglang tumunog. Someone's calling him at agad na kinuha niya yon at sinagot ang call.







"Hello pare."







Tumayo na si Emerald at sumenyas kay Tyrone na lalabas na siya ng opisina ito.







Tumango na lang si Tyrone bilang tugon.







"What's up dude?" He asked.







"Pare it's friday. Let's hang out tonight." Pag-aya ni Rafael. Kaibigang matalik ni Tyrone.







"Sige." He jst said. Sa totoo lang, hindi mahilig si Tyrone gumimik masyado. "Saan ba."







"Sa dati pa rin." Sagot nito.







"Okay, ganong oras din ba?"







"Yes dude." Rafael answered. "Kasama ang buong barkada, kaya wag kang mawawala mamaya."







"Sige na." Tangkang pamaalam niya pa. "Marami pa akong trabahong gagawin."







Tumawa lang ang kausap niya. "Sige, basta wag kang mawawala mamaya. Minsan na lang makumpleto ang barkada."







Matapos non ay binaba na niya ang cellphone.









They all spent the whole afternoon working.









Matapos ang office hours ay agad na nagpaalam si Emerald kay Tyrone na uuwi na siya. Gusto sana ihatid ng binata si Emerald kaso tumanggi naman ito.









"Are you sure ayaw mong ihatid kita?" He asked her once again.









"Hindi na." Muli nitong pag-tanggi sa binata. "I can take care of myself naman eh."









"You sure?" Paniniguro nito.









"Yea boss." She playfully said. "I'll go ahead."









"Sige." He said. "See you tomorrow."









"Bye." Pamamaalam ng dalaga at marcha na palabas ng opisina.









Naiwan sandali si Tyrone sa opisina upang asikasuhin ang arrangement sa magazine na i-launch two weeks from now.



*************



Bago umuwi ay dumaan muna sa supermarket si Emerald. Bumili siya ng coffee, milk at ilang delata tulad ng tuna at pork and beans.







Habang abala siya pamimili ay hindi sinasadyang may bumangga sa kanyang push cart. Sa lakas ng pagka-bangga ay natumba siya at nabitawan niya ang hawak niyang basket. Nangalaglag tuloy mga delata na napamili niya.









"Aray!" Daing ni Emerald na napahiga sa sahig.









Tila nagulat ang binata. Hindi niya napansin si Emerald dahil abala ito sa pamimili at nakaligtaan tumingin sa dinadaanan. "Miss, I'm very sorry. Hindi ko sinasadya. Hindi kita napansin." He tried to help Emerald na tumayo.









"Pwede ba mister!" She shoved his hands away. "Hindi sinasadya!" She felt really irriated. "Ganyan naman kayong lahat! Purkit ba ganito ang itsura ko?! May karapatan ka nang saktan at tapak-tapakan ako?!" Singhal niya pa sa binata. She got up at isa-isang pinulot ang mga pinamili niya na nahulog at nilagay sa basket.









Rafael was taken aback sa reaction ng dalaga. Hindi naman niya talaga ito sinasadya na mabangga, yet nagalit ito sa kanya.









"Tulungan na kita miss-"









"Kaya ko sarili ko! Di ko kailangan ng tulong mo!" Inis na sabi ni Emerald at saka umalis na nang nalagay na niya lahat ng items sa basket niya.









Sandaling hindi nakakibo si Rafael. Sa talan ng buhay niya, ngayon lang may nagtaray sa kanyang babae.








Kakaibang babae. Sa isip-isip niya. Napakunot noo yata siya itsura at get up ng dalaga.







Sayang. He thought. Maganda pa naman sana pero nagmumukhang manang.






Nang mawala na sa paningin niya ang dalaga ay pinagpatuloy na lang ni Rafael ang pamimili. Namili siya ng ilang rekados na kailangan niya at saka babalik ulit sa restaurant niya. He's a chef at may sariling restaurant.