Lambalı Kadın

1

" misafirin var lamp " dedi fisun. Vampirlerin en yaşlı üyesi, benim akıl hocam manevi annem. Misafirin az çok kim olduğunu tahmin edebiliyordum bu hafta dördüncü defa gelen elçi. Yönetici bir bu haftaki toplantıya gelmemde oldukça ısrarcı. Öyleki dördüncü defa vampir elçisini yolladı hafısamamı güvenmiyor bilmem tabi bu iyi ihtimal gerçekci düşünürsek eğer kesinlikle dengesiz bir hareket yapacağımdan emin. Elçi bana bu hafta sürekli bu toplantıda önemli kişilerin olduğunu yani kibarca olay istemediğini söyledi. Eğer böyle birşey istiyorsa bir , beni neden çağırıyordu?
"lamp" iç geçirdim. Yatağımdan çıktım geceliğimin üzerine şalı alıp odadan çıktım duvarlardaki resimlere baktım normalde iki ayda bir değiştirirdim bir resime baktığımda hergün farklı birşey hissederdim kota iki ay. Ahşap merdivenlerden inerken korkuluktan yardım aldım yavaş gitmeyi çok seviyordum oldukça yavaş. Fisun merdivenin yanında bekliyordu yavaş olmam onu çıldırtıyordu hoşuma gitmiyordu değil.
" bekleme odasında" dedi eliyle yolu göstererek
Dudağımı büzdüm omuzlarım düştü sürünürcesine yürümeye başladım bekleme odasının kapısını açtım oda oldukça büyük beyaz döşemeydi yere kadar camlar uzun tül perdeler vardı iki kapı misafirlerin girdiği kapı tam karşımdaydı yanında beyaz yirmi dört kişilik masa ve fisun dadının çok değerli avizesi karşısında ise deri koltuklar geniş deri koltuklar . Parkeler siyah dı ayaklarım çıplak olduğunda ten sesi çıkıyordu memnuniyetsiz ve rahatsız edici gülümsememle
" pek misafir perverde değiliz aslında" dedim tek kaşımı kaldırıp bu sebebsiz dördüncü gelişinde

Koltuktan kalktı cılız vampir. Geniş omuzları ve kirli sakalları vardı göz çevresi geniş kabarıktı. Sevgili başkan bir, onu yormaktan daha fazlasının yapıyordu

" Bir geleceğinizden emin olmak istiyor." Dedi . Yeni olduğu çok fazla belliydi ama garip kendinden emindi. İnsan hayatında ezik olabilme ihtimali olabilir. Artık sonsuz yaşama ve güce sahip olduğu için yada birin, kanatları altında olduğunu düşünüyorda olabilir. Bir, çıkarcıdır nedense hep öyleleri kazanır

Masaya doğru yürüdüm parmaklarımı masanın üzerinde gezdirdim
"Emin olabilir , eğlenceli olacak "

" sorun çıkartmamanız" dedi lafını bölerek

"Sorun çıkartırım illaki bir bunun farkındadır ama daha kıyameti kopartmama var" dedim dişlerimin görüneceği şekilde.

" misafirler önemli kalabalık bir topluluk olacak eğer karşı çıkacak olursanız size zarar verebileceğini söyledi "

Birin bu konuklarını merak ediyordum bana zarar verebilme gibi bir olasılık yoktu istesem onun öldürürdüm ama bu bacağıma sıkmak olurdu.

Mırıltılı kahkahamla parmaklarımı hafaya kaldırdım tozluydu dikkatlice gözlerine baktım ve parmağıma odaklandı.

" oldukça yenisin , ben ise fazla özel fazla güçlü ve bu tozlar kadar eski " gülerek " yüz yıl kadar" dedim

Adım adım yanına geldim ve
" oldukça cürretkarsın elçi bu beyaz odayı kanınla süsleyebilirim diye düşündüm"

Gözlerinden korkuyu okuyabiliyordum derin nefes aldım dişime göre değildi arkamı döndüm masaya doğru yürüdüm
" bire orada olacağımı söyle ve seni ısırmadan kaç burdan" dedim ona doğru döndüğümde yoktu kesinlikle insanken ezikti asla şaşırmam

Odadan çıktım etrafa bakındım fisunu göremeyince yukarda terasda olabileceği aklıma geldi. Orayı seviyordu sürekli gökyüzünü izliyor sabahları kahve akşamları şarabını yudumluyordu. Bazen orda uyuyordu. Onu çok iyi tanıyordum. Gözümü açtığım andan beri hatırladığım sima onun yüzü , onun kokusu. Onun için endileşiyordum o benim için parçalanıyordu.