Deskmate //Park Jimin✖️

Bölüm 1

Hayatımın en kötü zamanlarında iken bile mutlu olmayı az çok becerebiliyordum yani orta diyelim mi biz şuna ?

Sabah her zamanki gibi okula geç kaldım fakat koşmaya gerek bile duymadım zaten okulu sevmiyorum ki bir iki arkadaşım zor vardır.Bugün kimseye okuldan bile bahsetmek istemiyorum çünkü kimse ile bir diyalog bile kurmadım düşüne biliyor musunuz DOKUZ SAAT BOYUNCA ETTİĞİM ÖNEMLİ TEK BİR DİYALOG YOK!Gerçekten artık arkadaş edinmem lazım.Okuldan çıkarken annem aradı ve acilen Seul e taşınmamızı söylemişti ve ağzım açık kaldı SONUNDA!

Aslında bunu bana söylemeleri lazımdı fakat bende onların yerinde olsam söylemem çünkü okula gitmezdim ve devamsızlığım çok fazla.Eve şarkı söyleyerek gittim ve etraftaki herkes bana ben deliymişim gibi bakıyordu ama olsundu çok mutluydum asdfgjsjd

Geldiğimde bir tek beni bekliyorlardı Hemen siyah bir pantolon giyip üstüme oduncu gömleği giydim...

Ulan Seul~! Bu hayatımda ki ani değişiklik ben iyi etkilemişti .Çoktan akşam olmuştu ve yeni evimiz çok güzeldi.Hem bi o kadar heyecanlı hemde yorgun olmak buymuş demek Evdeki eşyalarında aldığımız için bir tek çarşafları değiştirip  rahatça uyudum...

Bu sabah ilk defa erken uyandım ve güzelce hazırlandım.İlk defa okula giderken göz altı morluklarım ve dağınık saçım ile gitmedim

Okula giderken kalbim hızlıca çarpıyordu ,artık ..........Lisesine gidiyorum!Merdivenleri özgüvenle çıktım ve bizim kata ulaştım ,doğru sınıfı bulunca kapısının arkasında derin bir nefes verip kapıyı açtım..Ve tüm özgüven pıırrr diye uçtu gitti .Yeni bir sınıfa alışmak zor elbet bide benim tarafımdan düşünürsek büyük bir opera salonunda sahnede tek ben varmış gibi oluyor.Gözümü yere dikip yer bulmaya çalıştım sınıfta öylece dolanıyordum herkes bana bakıyordu fakat kimse yanına almak bile istemiyordu.Ardından bir el kolumu sıkıca kavradı ve "Oturmayı düşünüyor musun?"dedi ve bende cevap vermedim sonra "Yanıma oturabilirsin "dediğinde kafamı kaldırdım ve onun o şekilli kalın küçük dudakları sanki özenle çizilmiş gibi bir saç stili ve havuca benzeyen o gözlerine baktım ve sadece "olur" diyerek oturdum.Gerçekten olur mu denir ya ! Keşke teşekkür falan etseydim ama nafile söz bir kere ağzımdan çıktı .Hoca sınıfa girdi ayağa kalkıp selamlayıp oturduk.On beş dakika boyunca tavanla yerle ve defterimle ilgilendim ha birde şu yanımdaki çocukla.Yazı yazmaya başladık ve benim silgim yoktu,yanlış bir şey yazdım ve şu lanet olası silgiyi ararken silgiyi bana uzattı ve bende teşekkür anlamında kafamı salladım Yüzünü tatlı bir gülümseme aldı.Daha sonra da derste çaktırmadan bana baktığını fark ettim .Sapık mıdır nedir anlamadım ondan uzak durmam lazım diye düşündüm ve sonra vazgeçtim en fazla ne olurdu ki?

Tenefüste ismimi falan sordu ve tanıştık adı Jimin miş "Bende Yura deyip ona cevap verdim tanrım ne hoş çocuk!

Hoş çocuk dediğime bakmayın öğle arasında hiç de öyle değildi ona gicık kapmıştım çünkü sürekli beni satıp arkadaşlarının yanına gidiyor hayır yani bu ilk gün ne olur bi günde benim ile takılsan?

Sonra bir tenefüs arkadaşlarını benimle tanıştırmak için çağırmış, sözümü geri alıyorum.Aynen şöyle oldu;

—Çocuklar bu Yura ,Yura bu Jungkook ,Jungkook bu Yura,Yura bu Namjoon,Namjoon bu Yura,Yura bu Taehyung,Taehyung bu Yura,Yura bu Jin ,Jin bu Yura,Yura bu J-Hope ,J-Hope bu Yura,Yura bu Suga,Suga bu Yura

(yazarken elim kırıldı asdldldldk)

Hepsi iyiye benziyordu fakat Jungkook tavşana kkkkkk

Jungkook sakin karizmatik bir çocuk,J-Hope neşeli bir şebek,V de farklı derecede şebek,Suga sessiz ve gizemli,Namjoon ve Jin de sanki bi garipti onları daha çözemedim.Ne yapabilirim tanışmıyoruz bile

İşte okul böyle geçti dersler her zaman ki gibi yine sıkıcıydı .Okuldan çıkarken "Artık benimle oturabilirsin" deyip havalı havalı çekip gittiğinde hiç mutlu olmadım çünkü zaten sınıftaki tek boş yer onun yanıydı.Ama olsun bilmiyorum mutluyum işte bugün bir şekilde mutluyum.

Eve gittiğimde annem her şeyi yerine yerleştirmişti.Saate bakmak için telefonu açtığımda mesaj geldiğini gördüm;

-Selam
Bende ona cevap yazmaya başladım kim olduğunu bilmiyordum fakat canım sıkılıyordu;

-Selam

-Nasılsın

-İyiyim(?)

-Artık bi silgi alman gerek

-Pardon ama siz kimsiniz?

- İnanamıyorum bu saate kadar benim kim olduğumu bilmeden mi konuştun?

-Evet.

-Ben Jimin hatırladın mı hani şu sıra arkadaşın olan.

-Dur bi saniye sen benim telefon numaramı nerden buldun?!

-O benim sırrım

-Vaaay

-Tabi ne sandın

-Hepsi bi silgi için miydi pardon ama zamanım kısıtlı.

-Seni bir gruba alcaktım fakat madem istemiyorsun...

-İstemiyorum

(Klıkınk ............. Numarası sizi bir gruba ekledi*)
Bende resimlere bakarak onları kaydettim.
---------------Grup Mesajları-------------

-Vaaaay çimin kız arkadaşın mı yoksa asdldldlxkdmş(Hope)

-Öyle olsun :/ (Jungkook)

-Telefonuma çok mesaj geliyor fotoğraf çekinemiyorum az susun (RapMonster)

-Sen anca fotoğraf çekil gruba yenge geldi akskslfkgğvlc (TaeTae)

-Neden hep ben yemek yerken önemli şeyler oluyor? (Jin)

-O benim kız arkadaşım falan değil!!!!!!!?!?????(Jimin)

-NEDEN AYNI EVDE İKEN MESAJLAŞTIĞIMIZI SORABİLİR MİYİM?! (Suga)

----------------------------------------------

Telefonu kapatıp .Akşam yemeğini yedim ve koşa koşa odama gittim ve telefonumu şarza taktım.Ardından kendimi yatağa atıp tavana bi beş dakika baktım.Uyuya kalmışım....

Kitabımı okuduğunuz için teşekkürler umarım beğenmişsinizdir,Yorum ve Vote larınızı bekliyorum ....