Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Herhaling: "Bedankt." Zei ze. Haar ogen waren weer aan het stralen. "Jij bedankt." Zei ik. Toen ze beide de deur uitliepen overheerste er een gevoel van opluchting. Ik had het gedaan, ik had het haar verteld. Ik wist niet hoe dit zou aflopen, maar wat ik wel wist is dat ik trost op mezelf kon zijn. Ik rende naar mijn kamer en zag het zwarte shirt op het bed liggen. Voor de tweede keer pakte ik het op, deze keer voelde magischer dan ooit.
+
"Toen beloofde ik je dat ik je ooit mee zou nemen naar Parijs en dat we dan kussen voor de echte Eiffeltoren. Ik wil die belofte waarmaken."
Charlotte
Ik, Inge en Nora waren bij Inge haar appartement een film aan het kijken. Ik verveelde mij dood, dus kwam ik onverwachts lang bij Inge om iets te doen. Precies toen ik naar binnen stapte belde Nora mij, vervolgens nodigde ik haar uit om samen iets te doen.
"Dus," zei Inge. Ze keek van Nora naar mij en toen weer schuin naar de film. Razendsnel pakte ze de afstandsbediening van Nora af en zette de film op pauze. "Hey!" Riep ik. "Waarom deed je dat?" Vroeg ook Nora geïrriteerd. Inge keek ons beide grijnzend aan, "jeullie krijgen de afstandsbediening terug als jullie eerlijk antwoord geven op mijn vraag." Ze werd even stil, om bij ons haar woorden te laten bezinken.
"Zijn jullie weer een stel?" Ze grijnsde van oor tot oor en wiebelde met de afstandsbediening in haar hand. Ik keek naar Nora en antwoorden eerlijk, "ik weet het niet." Toen Nora mijn kant op keek draaide ik mijn hoofd om. Ik kon haar niet aankijken zo, ik wist namelijk niet wat ze wou. Ik wou haar wel terug dat was duidelijk, maar wat wou zij.
"Volgens mij hebben we iets." Zei Nora onzeker. Ze wist niet goed wat ze moest zeggen. Mijn hoofd draaide zich weer naar haar toe. "Volgens mij?" Zei Inge spottend. "Iedereen denkt dat jullie weer samen zijn. Jullie zoenen de hele maand met elkaar."
Ik keek naar Nora en zij keek naar mij. "We hebben elkaar nooit gevraagd of we weer samen wouden zijn." Vertelde ik Inge. Nora kroop op de bank naar me toe en sprong half op mij, "Charlottw, ben je weer mijn vriendin?" Mijn ogen werden groot van blijdschap, "ja!" Nora kuste mij en ik kuste haar terug. Het was een fantastisch moment wat weer verstoord werd door de geluiden van de film. We keken Inge half kwaad aan.
"Jullie gaven eerlijk antwoord!" Zei Inge. Lachend schudde Nora haar hoofd voordat ze haar lippen weer tegen de mijne zette.
Dit gebeurde allemaal een halfjaar geleden. Mijn ouders waren blij dat ik weer gelukkig was. Het was vast moeilijk om je kind zo eenzaam en ongelukkig te zien. Eerst twijfelden ze, Nora had mij namelijk eerder verlaten, maar toen Nora hen had uitgelegd respecteerden ze haar keuze. Nora haar ouders reageerde anders, zei ontvingen me alsof ik nooit weg was geweest. Alsof ik nooit met een ander ben geweest. Ik vond het fantastisch dat ze mij zo vertrouwden.
