AŞKIN KALEMİ

BİR SEVDA İKİ ATEŞ

İnsanoğlu ekmeğe suya giyime ihtiyaç duyduğu gibi sevgiye de ihtiyaç duyuyor..

Sevgi insanın eksik tarafının tamamlanmış parçasıdır..

Sevginin bana göre beş temel ana unsuru vardır..

Güven,saygı,sadakat, doğruluk ve huzur..

Bu beşi eksiksiz olduğunda ortaya mutluluk çıkar..

Mutluluğun verdiği haz sevgiyi daha da güçlendirir..

Günlerden perşembeydi.. Bir Adam İki Kadın..

Ahmet,Aslı ve İpek..

Aşk Aslı'nın kapısını çalmış, açılmasını beklemekteydi..

Sabırsızlanıyordu Aslı.. Bir an önce açılsın istiyordu..

Bekledi.. Bekledi.. Gündüzler gece oldu.. Geceler gündüz..

Vakit çatıp gelmişti.. Aslı hala bekliyordu vazgeçmemişti..

Vazgeçse kaybedecekti bunu iyi biliyordu..

Umudunu yitirmemiş beklemeye devam etmişti..

Saat akşam sekizi gösteriyordu..

Aslı işten yeni gelmiş dinlenmeye geçmişti..

Gözleri birden masada duran telefonuna ilişti..

Eline alıp gelen aramaları mesajları inceliyordu.

Öyle yorgunduki Aslı takati yoktu uyuyup dinlenecekti..

Telefonu masaya bırakacağı sırada beklenmedik mesaj gelmişti..

Hayırdır inşallah kim göndermiş acaba diye düşündü.

Mesaj Ahmet'tendi.. Çok sevinmiş heyecandan kalbi küt küt atmıştı.

Uykusu kaçmış yorgunluğundan eser kalmamıştı sanki..

Dört dönüyordu Aslı etrafında.. Aslı'nın beklediği Ahmet'ti..

İçeriye davet edilmeyi bekleyen gönül aşktan içeri girmişti..

Çok sevinmiş mutlu olmuştu Aslı.. Duası kabul olmuştu..

Önceki gün Allah'a ilticada bulunmuş sabretmişti..

Beklemek sabrı öğretir.. Sabır ise beklemeyi..

Tevafuğu olmuştu Ahmet Aslı'nın..

Çok şükür Rabbim duamı kabul ettin. dedi içinden..

Aslı Ahmet'e duası olduğunu tevafuk olarak gönderildiğini söylemişti.

Ahmet'te çok sevinmiş çok şaşırmıştı..

Hayatta tesadüf yoktur tevafuk vardır..Rabbim neyi kimi nasip ederse o yaşanırdı..

Artık tanışmışlardı Aslı ve Ahmet..