Prologue
(This story is just a result of boredom)
Crush,isang salita na nararanasan ng mga teenager.Ito ay ang pagkagusto sa isang tao.Na maari ring mabuo sa tinagal na panahon na nililink ka sa taong pinakaayaw mo.Pero what if lumalim na ang pagtingin mo sa isang tao,sa tao na ayaw mo ano ang gagawin mo?.Matatanggap mo kaya ito o magpapakamanhid ka nalang sa nararamdaman mo.
Jean's POV
Hayyy!!!buhay kabataan nga naman oh!! ang daming pasikot sikot at andami dami pang mga school projects at assignment.
"Hoy,ano ba may plano ka bang tumulong,astig mo rin no?",,tanong ko sa taong ayaw ko sa ugali niyang pagiging tamad.
"Kaya mo na yan",,sabi naman niya kairita talaga ang taong yun sarap sapakin,..By the way ako nga pala si Jean Cruz at ang taong kausap ko kanina ay si Ralph,Ralph Perez,isang lalaking walang alam sa buhay kundi magyabang.Yup,mayabang siya mukha namang may ipagyayabang siya dahil hindi naman siya gwapo at ang tamad pa..Bahala na nga lang siya sa buhay niya..
"Eeeehhh,ang sweet,para LQ"sigaw ng mga kaklase ko.
"Teka nga,anong LQ?"
"Tsk,hindi alam"
"Bakit alam mo ba ibig sabihin nun?"
"Oo,Lovers Quarrel"..Kadiri,Lovers Quarrel hindi naman kami lovers.
This was the first time na nililink ako sa kanya which usually I get irritated.but as time passed by nag-iba na ang tingin ko sa kanya.Gusto ko na siyang makagroup 'pag may activity and gusto kong updated ako tungkol sa buhay niya.
"Jean,tapatin mo nga ako,may gusto ka ba kay Ralph?"tanong sa'kin ni Shane,classmate ko na may gusto rin sa kanya.
"Hindi no,yabang niya kaya"Deny ko sa kanya.Pero hindi ibig sabihin papatalo ako sa kanya.
"Mabuti naman no,akin lang si Ralph".Then umalis siya na sabay flip ng buhok niya.Hmmp,akala mo naman kung sinong maganda.
Lumalim ng lumalim yung pagkagusto ko sa kanya pero one day nalaman ko na lang na may gusto siyang iba.Inggit na inggit ako sa babae,sana ako nalang yung babae ang swerte ko sana kaso hindi e.
"Wow,,ang sweet naman ni Ralph"Pagkarinig ko ng pangalan niya agad akong napalingon.May dala siyang boquet ng roses.Siguro ibibigay niya yun sa gusto niya.Then it struck me,tumakbo ako papunta sa garden sa likod ng room namin.Kailangan kong ilabas lahat ng sama ng loob ko.Siguro mahal ko na nga siya. Ba't kasi ngayon ko lang inamin na crush ko na siya kung kailan wala ng pag-asa.
Pagdating ko sa garden ang tahimik ng paligid,isang tamang lugar na mapaglalabasan ko nang lahat ng hinanakit ko sa kanya.Iiyak mo lang lahat yan Jean bukas makakalimutan mo nang mahal mo siya bukas.
"Huwag ka naman umiyak Jean,pano ko mabibigay sayo to kung umiiyak ka?"Pagharap ko,si Ralph ang nakita ko.His lending the flowers to me ibig sabihin ako pala,ako pala yung gusto niya.
But in a snap, it was just my mere imagination working. Nakita ko siyang pinapayongan yung schoolmate namin hawak nung babae yung dala niyang roses kanina.
Bahala na nga lang sila da buhay nila. I might die thinking about them. No need to bitter right?, crush lang naman e.
(A/N:This story is very short,pasensya na kung bitin.Thanks for reading)