Buti pa sila masaya.

Buti pa sila kayang lampasan mga problema.

Buti pa sila kayang hindi umiyak.

Sana ganoon nalang din ako.

Kaya lampasan lahat ng problema.

Pakiramdam ko kasi lahat ng dapat kong katulong sa problema ko sila pa yung nagihing dahilan nito.

Paano ko nga ba to malalampasan?

.........................

Eleazar Delgado.

Gwapo

Matipuno

Mabait

Gentelman.

He is one of the reason why i want to become someone,

Someone that can manage all the pain that I have..

Someone that can be the girl who is very brave.

Someone who can take away all.

All of it.

,...............................

"Shhhh, Quiet lang kayo! Baka marinig nya tayo. Hihihi" pabulong na sabi ng mga estudyante kong walang ibang ginawa kundi ang magkulitan.

"Jane? Hindi ba ang sabi ko sa inyo oras na nagtuturo si teacher , listen carefully?"

"Sorry po teacher," sabi nila habang nakayuko. Iyan ang kagandahan sa mga estudyante ko, alam nila kung anu ang gagawin kapag napagalitan.

Anyway, I'm Julia Sanchez. 20 year old . Im teaching 4-7 years old kids, who dont have a guardian or parents.Nagtuturo ako sa ampunan.

When I was 11, my mom and my dad died in an accident. Cliche right? Wala eh, thats my destiny, ang maagang maulila. Naiwan ako sa grandparents ko, my lolo pappy and my lola gwapa.

They are very good to me. Actually they spoiled me , but now the way na magiging pasaway ako. Pinalaki ako ng maayos ng grandparents ko, kaya nga andto ako sa ampunan im teaching kids, thats my hobby every weekend.

I'm still studying in a public school. My course is accountancy. Feeling ko kasi pag sa public ako mas lalo akong mamotivate at madidisiplina na magaral ng mabuti. Galing ako sa private school. Maganda naman ang turo nila, pero d ako kontento, so I transfered in public but uulit ako ng 2nd year kasi hindi naman na credit lahat ng subject ko.

Marami ng nangyari sakin na nakapagpabago ng buhay ko. At alam kong marami pang mangyayari.

Kakayanin ko lahat. Yan ang ipinangako ko. Kaya alam kong magagawa ko.

...........

"Goodbye teacher!!", nagsipagyakapan na sa akin ang mga bata na tinuturuan ko habang si jane at ang kanyang mga kaibigan ay parang ilang saakin.

"Jane and friends! Halinga kayo!" Malambing na tawag ko sa kanila.

"Teacher sorry po kanina." Naiiyak na pahayag ni jane

"Okay lang yun, basta sa susunod makinig kayo , para marami pa kayong matutunan" niyakap ko ang mga bata at nagpaalam na.

Maaga pa kong natapos magturo sapagkat may pupuntahan ako ngayon. Wedding anniversary kasi ng parents ko.

Bumili lang ako ng bulaklak sa flower shop, at dumiretso na ko sa sementeryo.

Pagtapat ko sa kanilang puntod, nilagay ko ang bulaklak, at kinamusta sila.

"Mom, dad mauuna na po ako. Kailangan ko pa pong magaral may exam po kasi ako sa monday. Gabayan nyo po akp ha." Nakangiti kong turan.

Umuwi na ko ng bahay at nagaral para sa exam ko sa lunes. Sabado naman ngayon at may bukas pa, ngunit talagang kelangan ko makapasa dahil napakahirap ng kursong kinuha ko.

Mga alas kwatro ng hapon ng naisipan kong lumabas ng kwarto ko, at talagang sumasakit na ang ulo ko kakainitindi sa inaaral ko!

Nakita ko ang lolo pappy ko na nagkakape.
"Lolo, hapon na po nagkakape padin kayo? Hindi pu ba bawal sa inyo ang pagkakape?" Malambing na turan ko sa aking lolo.

"Apo, pagbigyan mo na ako. Ngayon lang ito." Sambit naman nya.

"Hay naku lolo pappy, kayo talaga lagi hong ganyan ang sinasabi nyo sakin." Kinuha ko na ang baso ni lolo na wala ng laman,nilagay ko ito sa lababo at nagpaalam na aakyat na.

Magaaral nanaman ako.

-j

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jun 05, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

My Own PainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon