Ο Σωτήρας Της ;

Κεφαλαιο 1°

Ημουν παλι μέσα σε αυτό το αμάξι.Ηταν τα γεννεθλια μου..24 Ιουνιου..Ο αδερφός μου,ο Σταμάτης,οδηγούσε και εγώ τραγουδούσα παρέα με το ραδιόφωνο...Θα πηγεναμε στο σπιτι ενος κοινού μας φιλου οταν ξαφνικα έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου και έπεσε πανω σε μια μπάρα...Ο χώρος είχε γεμίσει πλέον με το αιμα του Σταμάτη.Ενα μερος της μπαρας είχε μπει μέσα στο αυτοκίνητο και ηταν στην μεριά του αδερφού μου και είχε καρφωθει στην μεριά του στηθούς του.. Το μόνο που έβλεπα ηταν αίματα,παντου αιματα και τον αδερφό μου να ξεψυχιζει σιγα-σιγα μπροστά στα ματια μου..

Ανοιξα απότομα τα ματια μου και κοίταξα γύρω μου...Αλλος ένας εφιάλτης ηταν Ναταλία..Ομως δεν ηταν ένας εφιάλτης,ηταν ή σκληρή πραγματικότητα..Οποτε πλησιαζουν τα γεννεθλια μου βλεπω αυτον τον "ζωντανο εφιάλτη"...Δεν ζω πλεον κανονικά..Απο τοτε που ο αδερφός μου πεθανε έχω πεσει σε κατάθλιψη,οι άνθρωποι που θέλουν να λέγονται γονεις μου δεν ενδιαφέρονται καν,απλα πήγαν "για επαγγελματικούς λόγους" όπως λένε οι ίδιοι,σε αλλη χώρα..Αφησαν ενα δεκαοχτάχρονο στην τύχη του.Και εκείνοι το μονο που κανουν είναι να στέλνουν λεφτά για να συμπληρώσουν το κενό..! Οχι πούστη μου,το κενό δεν συμπληρώνεται με τα λεφτά..Το κενό αυτό δεν πρόκειται να συμπληρωθεί με κανέναν τροπο..

~Πλευρά Πάνου..!~

Ανοιξα τα ματια μου και σηκωθηκα από το κρεβάτι..Εβαλα μια μαύρη φόρμα και βγηκα απο το δωμάτιο..Κατεβηκα τις σκάλες και στο σαλόνι..Κοίταξα εξω απο την μεγάλη τζαμαρια και έβλεπα όλη την θέα της Αθήνας..Μπορεί να έχω τα παντα,όπως λένε μερικοί αλλά εγώ νομιζω οτι δεν έχω τίποτα και αυτό επειδή "εφυγε" εκείνη..Μπορεί να έχουν πρερασει δυο ολόκληρα χρόνια αλλά εμένα ακόμη μου λείπει..Παντα θα μου λείπει..Η αδερφή μου μου έλεγε να βρω μια καλη κοπελα και την παντρευτώ,να προλάβει να γίνει θεία πριν την "πάρει" ο καρκίνος μακριά μας.."Πανό αγόρι μου;Ακόμη εδώ είσαι;"ρώτησε ή Ιωάννα.. "ναι,δεν θα πάω σήμερα στο γραφειο..!"απάντησα εγώ και έφυγε..Πλεον,δεν είμαι ο ίδιος που ήμουν καποτε..

Χευ πατατες,τι κανετε; Πως σας φανηκε το καινουργιο βιβλιο; Τα πρωτα κεφαλαια θα ειναι λιγο μικρα και βαρετα αλλα θα γινουν πιο ενδιαφερον στην συνεχεια...

Χριστινα