Sa Recto

160 3 2
                                    

Mga mukhang naglalakad, nagmamadali

na akala mong may mga suosuot na

maskara.

Pilit itinatago ang mga lihim sa likod

ng mga nakangiting labi.

Mga mata ng isang kaluluwang 

aking nakita. Kanyang palad ay naka-bukas

na parang santan na namumukadkad,

ngunit nalalanta,

naghihintay ng ulan na bumagsak. 

Nanglilimos ng awa.

Sa gilid ay may nasusunog, 

kaliwa't kanan na usok na nangagaling sa

bunganga ng mga bulkang nagkakalat ng 

abong pumapatay ng mga baga.

Ang paligid ay makulay, pinintahan  

at sinabugan ng mga payasong 

akala mong hindi mga 

nagsi-aral.

Sa pag-suong ko sa gubat na ito, na

puno ng mababangis na hayop.

Nalaman kong hindi ako nag-iisa ng minsang

mapatingin ako sa aking likuran, at nakita

ang isang aninong unti-unting lumalapit.

Binilisan ko ng lakad.

At ng makaarating ako sa aking dormitoryo,

dinukot at hiniwa ko 

ang aking mga mata,

at sa dugo nito ay

lumabas ang lahat ng aking

nakita.

Sa RectoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon