100 Μέρες στην Κόλαση

Ένα απλό ατύχημα

    Ο Trevor James μισούσε την χημεία. Πριν να αρχίσει το γυμνάσιο, πίστευε πως αυτό το μάθημα αποτελούνταν από πειράματα μέσα από σωλήνες ώστε να γίνουν εκρήξεις. Στην πραγματικότητα, περνούσε κάθε μάθημα σε ένα κάθισμα αντιγράφοντας αυτά που έλεγε η Miss Voolt.

   Ήταν το τελευταίο μάθημα της ημέρας. Έξω έβρεχε και άρχιζε σιγά σιγά να νυχτώνει. Ο Trevor κοιμόνταν όρθιος εκείνη την ώρα. Το εργαστήριο ήταν υπερβολικά ζεστό και την προηγούμενη μέρα την ειχε περάσει παίζοντας Grand Theft Auto.

   Η Sarah Jennings ήταν καθισμένη διπλά του. Οι καθηγητές την λάτρευαν και έπαιρνε σημειώσεις με στύλους 3 διαφορετικών χρωμάτων, αλλά όταν γυρνούσαν την πλάτη, συμπεριφέρονταν σαν παιδί που μόλις βγήκε από ίδρυμα. Ο Trevor την μισούσε, αφού τον κορόιδευε συνεχεία για το σωματοτυπο της μητέρας του.

- Η μάνα του Trevor είναι τόσο μεγάλη που πρέπει να βουτυρώσει τις άκρες της μπανιέρας για να μην μείνει κολλημένη.

- Τα κορίτσια της ομάδας όρχησαν να γελανε, ως συνήθως.

   Στην πραγματικότητα, η μητέρα του Trevor ήταν τεράστια. Να κάνουν τα ψώνια μαζί ήταν πραγματικός εφιάλτης. Ο κόσμος την κοιτούσε περίεργα και τα παιδιά προσπαθούσαν να μιμήσουν το ατσούμπαλο περπάτημα της. Ο Trevor την αγαπούσε, όμως έβρισκε τρόπο να μην είναι κάπου μαζί έξω από το σπίτι.

- Χτες έκανα ένα τρέξιμο 8 χιλιόμετρα, είπε η Sarah. Δυο φόρες τον γύρο της μητέρας του Trevor.

   O Trevor ήταν ένας από τους ποιο επιθετικούς στο γυμνάσιο. Εάν ένα αγόρι ειχε τολμήσει να πει τα ιδία, τότε θα τον ειχε κανονίσει αρκετά γρήγορα. Αλλά πώς να αντιδράσει μπροστά σε ένα κορίτσι? Αποφάσισε να καθίσει όσο πιο μακριά μπορούσε. Όμως, συνέχιζε να λέει αηδίες.

- Ποιο είναι το πρόβλημα σου? Φώναξε δυνατά.

   Ξαφνικά όλα ηρέμησαν στην αίθουσα, όλοι τον κοιτούσαν.

- Τι δεν πάει καλά Trevor? Ρώτησε η Sarah χαμογελώντας. Έχασες το χιούμορ σου?

- Κύριε James σας παρακαλώ καθίστε και συνεχίστε την δουλεία σας, διέταξε η Miss Voοlt.

- Εάν πεις οτιδήποτε άλλο, θα σε....

Ξαφνικά κόλλησε

-...σου υπόσχομαι πως θα...

- Τι θα κανείς Trevor? Να γυρίσεις σπίτι να κανείς μια μεγάλη αγκαλιά στην μαμά φάλαινα?

   Ο Trevor ήθελε να εξαφανίσει αυτό το χαζό χαμόγελο από το πρόσωπο της. Την έπιασε από τον γιακά, την σήκωσε από το κάθισμα της, την πέταξε στον απέναντι τοίχο και την γύρισε για να πει ειλικρινά τι πίστευε. Τότε, έμεινε ακίνητος. Μια μεγάλη γραμμή αίματος διαπερνούσε το μισό πρόσωπο της, πηγάζοντας από μια πληγή στο μάγουλο. Είδε τότε την σκουριασμένη βίδα που προεξείχε από τον τοίχο.

   Τρομοκρατημένος, έκανε ένα βήμα προς τα πίσω. Η Sarah έβαλε ένα χέρι στο μάγουλο της και άρχισε να ουρλιάζει.

- Τrevor James! Είπε η Miss Voolt. Αυτή τη φορά πηγές πολύ μακριά!

   Οι μαθητές που ήταν παρόντες στην τάξη όρχησαν να ψιθυρίζουν. Ο Trevor δεν ειχε το κουράγιο να αντιμετωπίσει αυτό που έκανε. Κανείς δεν θα πίστευε πως ήταν ατύχημα και έτσι έτρεξε προς την πόρτα.

- Που νομίζεις πως πας? Του είπε η Miss Voolt κρατώντας τον από το χέρι.

- Φύγετε από εδώ! Φώναξε δίνοντας της ένα δυνατό χτύπημα με τον αγκώνα.

   Ο Trevor έτρεξε προς τους διάδρομους. Οι πόρτες του σχολειού ήταν κλειστές. Της πέρασε με ένα πήδημα και έφυγε από το κτήριο μέσω του parking των καθηγητών.