The Badboy [HERSCHRIJVEND] {Voltooid}

30

*Pov Roos*

Mijn telefoon gaat en ik neem op.

'Hallo?'.

'Hey, met Caitlynn. Er is zojuist iets verschrikkelijks gebeurd.'.

'Wat is er gebeurd? Je kan me alles vertellen!'.

'Het is... Nathan. Hij wou me weer verkrachten en deze keer stopte hij zelfs niet. Hij deed door. Gelukkig kon ik nog ontsnappen.'.

'Oh meid, het spijt me voor je.'.

'Kan ik even langskomen?'.

'Het spijt me, maar ik ben nu niet thuis. Ik ben aan het werk.'.

'Oh oke. Nou dag dan maar. En bedankt voor het luisteren.'.

'Sorry, graag gedaan. Bye'.

Ik vind dit nu zo kak. Waarom moet ik juist nu werken? Ugh...

'Roos? Tafel drie wilt nog iets bestellen.', 'Oke.'. Ik neem een boekje en balpen en ga naar tafel drie.

*Pov Caitlynn*

Ugh, dat ze juist nu aan het werken is. Bruh, alle aapjes op een stokje, wat moet ik nu doen?

Ik begin te stappen en kijk vaak achter me om te zien of Nathan me niet volgt.

Hij volgt me niet, of ja ik zie hem niet. Aan de ene kant ben ik blij dat hij dat niet gedaan heeft. Maar een andere kant van me wou dat wel.

De andere kant wilt hem vergeven en hem dan knuffelen, maar dat is niet goed. Niet na wat hij nu gedaan heeft.

Ik kijk waar ik ben, en jup, je kan het cliché noemen, ik ben bij Jake.

Dan hoor ik iets en sta stil. Ik kijk rond me en zie een schim. Meteen begin ik te lopen naar Jake's huis.

Ik bel aan en klop als een zot. 'Jake!!! Open die fucking deur!!'.

Na even zie ik de deur open gaan en zie ik een vermoeide Jake, waarschijnlijk juist wakker.

Dan loop ik langs Jake heen, naar binnen zonder iets te zeggen. 'Wat is er?', vraagt hij terwijl hij gaapt.

Ik ben nu in de woonkamer. Ik staar hem aan en wacht tot hij hier is.

*Pov Jake*

Ik kom naar de woonkamer, waar Caitlynn is gelopen. Ze staat daar maar.

Ik wijs naar de bank en zeg: 'Zet je.', meteen gaat ze zitten. Ik ga naast haar zitten.

'Heb ik je wakker gemaakt?', 'Ach ik lag wat te slapen. Mijn na schoolse siësta.', lacht hij.

'Nou, ga je me nog vertellen wat er is gebeurd?', ze ademt diep in en zucht heel luid. Dat klinkt niet goedbelovend.

Ze staart me aan en ik zie tranen in haar ogen. 'Het is... Nathan. Hij... Hij wou me...', ik neem haar in m'n armen en troost haar. 'Shht, het is al goed. Heeft hij het weer geprobeerd?'.

Ze kijkt me aan, haar tranen zijn ondertussen op haar wangen. Ze knikt. 'Hij stopte niet eens. Ik ben juist kunnen ontsnappen.'.

Dan kijkt ze naar mijn shirt. In een seconde zijn haar handen voor haar mond. 'Het spijt me. Dat was niet de bedoeling.'.

Ik kijk ook naar mijn shirt. Ik begin te grinniken. 'Dat is helemaal niet erg. Ik heb er duizenden liggen en het is maar water, dat droogt wel.'.

Dan wordt ze gebeld. Ze kijkt wie het is en uit schrik laat ze haar gsm vallen. Ik raap hem op en kijk wie het is.

Het is Nathan, de klootzak. Ik neem op en laat hem niet eens uitspreken.

'Nathan, als je nog een keer aan Caitlynn komt zal het je beste dag niet zijn! Laat haar verdomme met rust!'

'Sorry, maar mag ik Caitlynn spreken?'

Ik geef de telefoon aan Caitlynn en ze kijkt me angstig aan. 'Het komt wel goed.'. Ze knikt en neemt de telefoon aan.

'Caitlynn, het spijt me. Laat me alsjeblieft niet in de steek.'.

'Nathan, wat je me hebt geflikt keur ik niet goed. Helemaal niet!'.

'Maar ik was mezelf niet! Laat het me alsjeblieft uitleggen.'.

'Het is uit. Leg het maar uit aan iemand die het wel zou geloven. Stomme aap!'.

En ze drukt af. Ik grinnik om haar woordenschat. 'Wat?!', ik steek mijn handen omhoog alsof er een geweer gericht is op me.

Ik kijk onschuldig en lach nog steeds. 'Sorry. Maar hij maakte me gewoon woest.', 'Je woordenschat is best schattig als je boos bent.'.

Ze begint te blozen en kijkt weg. 'Dus wat ben je nu van plan?', 'Geen idee, ik kan niet terug naar huis en Roos is aan het werk.'.

Ze zucht, dat is voor mij het teken dat ik mijn huis maar moet aanbieden.

'Wil je bij mij blijven overnachten?', ze kijkt me twijfelend aan.

'Ik weet het niet. Ik wil je niet tot last zijn.', 'Kate, dat doe je zeker niet. En hey, we zijn vrienden.'.

Ze kijkt me al blozend aan. Ze is best schattig. Dan krijg ik telefoon.

Ik neem op zonder te kijken en gebaar naar Caitlynn dat ik zodadelijk terug ben.

Ik ga naar de gang en begin te praten.

'Hallo? Met Jake.'.

'Hey Jake, met Sophia. Ik vroeg me af of we nog eens zouden afspreken? Het is lang geleden dat we elkaar hebben gezien enzo.'.

'Sorry Sophia, maar ik wil niets meer met je te maken hebben. Plus, je bent mijn type niet. Ik heb zelfs geen type. Dus bye.'.

Dan leg ik af en ga terug naar de woonkamer. Ik hoef helemaal niets meer van haar te weten omdat ik die fucking gevoelens niet wil hebben.

Gelukkig zijn ze al verdewenen, maar ik denk dat als ik weer met haar ga omhangen ik weer gevoelens ga krijgen voor haar en dat wil ik niet.

Want je weet wat ze zeggen, een badboy heeft geen gevoelens.

Als ik terug in de woonkamer ben zie ik Caitlynn nog steeds in de zetel zitten, te wachten op mij waarschijnlijk.

Als ze me ziet staat ze recht en komt op me af. 'Euhm Jake, ik werd net gebeld door Roos. Ze heeft gedaan met werken en ik mocht bij haar slapen.'.

'Oh oke, geen probleem. Ga je gang.'. 'Bedankt.', ze komt dichter met haar hoofd en geeft me een kusje op mijn wang.

'Dag Jake.', en met die woorden loopt ze de deur uit. Nou dat was ook weer raar.

Ik ga naar de keuken, neem wat te drinken en eten en ga in de zetel zitten.

Ik zet de tv op en val zowat direct weer in slaap.

《《《《》》》》

Heyy, hoe gaat het met jullie? Met mij alles goed. Ben vanochtend een kwartiertje gaan lopen en ben dan aan dit hoofdstuk begonnen.

Het ging redelijk snel. Dusss

Wat vinden jullie ervan?

Vote?

Comment?

Follow?

Kusies Alessandra!💋💋