Schizophrenia|YoonKook •One Shot•

First and Last Shot

Merhaba Jungkook.Belkide şu an bunları okumaya bile tenezzül etmedin.Ama yinede yazdım işte ne yaparsın.

Seninle ilk kütüphanede tanışmıştık.Aynı kitabı okuyordun,benim okuduğum kitabı.

Seni ilk sinemada öpmüştüm.İzlediğimiz film Aynı yıldınızın altındaydı.Bana saçma gelmişti ama sen zorla sokmuştun bizi.İyikide zorlamışsın be Jungkook.Belkide hiç o dudaklarını tadamayacaktım.

Seninle ilk doğum gününde yatmıştık.Ellerimiz ilk defa birbirimizin tenine değmişti.Seni ilk kez o zaman hissetmiştim Jungkook.İlk kez o zaman iniltilerini duymuştum.

Peki ilk kavgamız ne zamandı Jungkook? Hala hatırlıyorum.Ben küçük bir kızı sevmiştim parktayken ve sen bizi kıskanmıştın.Çok sevimliydin Jungkook.Ama ne vardı biliyor musun? Bizi bir aile olarak hayal etmiştim o çocuğu severken.

Peki beni terk edişin? Beni ilk terk edişin ne zamandı Jungkook.İlk ve son terk edişin...

Psikiyatri kliniğine gitmiştik.Bende bir sorun olduğunu önceden sezmiştin.Evet Jungkook şizofrendim ve sen bu yüzden korkmuştun benden.Her geçen gün dahada uzaklaşıyordun.Yavaş yavaş seni kaybediyordum Jungkook! Yavaş yavaş...

29 Aralık 2016

İşte bu tarihte seni tamamen kaybetmiştim,seni ve anılarımızı.Her geçen gün toplumdan birazcık daha uzaklaşıyordum.O bana sesleniyordu.

Sen lanetliydin Jungkook.Seni bırakmamı istiyordu o.Bana her geçen gün,seni her sevdiğim dakika eziyet ediyordu Jungkook.O beni öldürüyordu! Senide öldürdüğü gibi küçüğüm.Çürümüş bedenini görebiliyordum.Sen bir ölüydün Jungkook,bir ölü!

Toplumda dışarı çıkmaya cesaretim yoktu.Herkes beni gösteriyordu parmaklarıyla.Oğlum bundan uzak dur diyordu anneler çocuklarına.Ben deli değildim Jungkook,ben deli değildim...

Şizofreni nasıl bir hastalıktı Jungkook? Evet,davranış ve düşünce bozukluğuydu,delilik değildi bu!

Kendi hayal dünyamı kurmuştum Jungkook ve bu dünyamın prensi sen olmuştun.Her ne olursa olsun,düşündüğüm kişi sendin.

"Bu güzel aklından ne geçiyor? Kafam suların altındaydı,ama ben iyi nefes alıyordum." Bu bir şarkının sözleriydi Jungkook.Sana bu mesajı atmıştım.

"Her şeyini bana ver.Bende sana her şeyimi vereceğim.Sen benim başlangıcım ve sonumsun." Bu da devamıydı.Ama sen anlayamamıştın Jungkook.

"Çünkü her şeyim seni seviyordu." Diye atmıştım son mesajı.

Sen benim başlangıcımdın küçüğüm.Seninle birlikte doğmuştum ben ve seninle birlikte ölecektim.Beni bıraktığın zaman...

Beni bırakmıştın,hastalığımdan korkmuş ve gitmiştin.İlaçlarımı kapıma bırakmış ve beni terk etmiştin.Elveda bile demeden.Neden bunu yapmıştın? Acı çekmemi mi istiyordun?

Bazen keşke seni tanımasaydım diye geçiriyordum içimden Jungkook.Belkide o zaman acı çekmezdim.

Çift kişilikli bir insanla olamayacağını söylemiştin.Acımasızdın.Ben çift kişilikli bir insan değildim Jungkook.Ben sadece iki farklı gerçekliğe inanıyordum ve sen bunu göremeyecek kadar aptaldın.

Kör olmuştun Jungkook,bir hastalık yüzünden benden vazgeçecek kadar kör.

Beni sevdiğini söylemiştin ve sana inanmıştım.Beni bir aptal gibi kandırmıştın.Ben bir aptaldım Jungkook.

Belkide bir kuklaydım senin için.Elinde güzelce oynatabileceğin bir kukla.

Bu kadar uzun bir yaşam sürebileceğimi düşünmemiştim Jungkook.

Beni bıraktığın güne sarıyordum aklımı.Belkide şimdi pişmandın.Ama ben seni defalarca kez affettim Jungkook.Yorulmuştum.Bana söz vermiştin,beni bırakmayacağına dair.

Tüm öpüşmelerimiz ve anılarımızla beni bırakmıştın.Gitmiştin Jungkook!

Şimdi senin için sadece bir kokuydum ben,yıkayarak kurtulduğun koku.

Yoluna her zaman çıkacaktım ben Jungkook,benden kurtulamayacaktın.Ama yapamadım,kıyamadım sana.

Beni bıraktığın gün,beni öldürmüştün küçüğüm.Beni kendi ellerinle öldürmüştün.

O bana sesleniyordu.Bırak onu,o kötü,bırak onu! Diye bağrıyordu bana.

Bana beni aldattığını söylemişti Jungkook.Sizi gördüğünü söylemişti.Bana neden bunu yapmıştın?

Sonsuza kadar süreceğimizi düşünmüştüm,ama yanılmıştım Jungkook.

Nefes almak için kendimi çok zorluyordum Jungkook.Ama başaramıyordum.Hava zehirliyordu beni.

Beni düzeltmeye çalışmıştın Jungkook ama ben kırık değildim.Sadece hastaydım,düzelmeye ihtiyacım yoktu meleğim.

Beni çekiyordun kendine Jungkook ama bırakma zamanıydı,vazgeçme zamanıydı,kurtulma zamanıydı.

Tüm hislerimi içime atmıştım Jungkook.Seni içime atmıştım.

Artık yalnızdım.Ailem çoktan huzura ulaşmıştı.Sende beni bırakmıştın,artık yalnızdım.

Sürüden ayrılan kuş gibiydim ben Jungkook.Sıradışı olan,garip olan.

İlaçlarımı almayı bırakmıştım.Titriyordum,deliriyordum adeta.Belkide bu tanrının bana ödettiği bir cezaydı,seni sevdiğim için.

Ama iyikide bu cezayı çekiyordum miniğim.Bu güzel anıları yaşadığıma değmişti her şey.Seni asla unutamayacaktım küçüğüm,asla.

Bir gün seninle sergiye gitmiştik hatırladın mı? Bir portreyi gösterip bize benzediğini söylemiştin.İlk defa iki kişilik bir portre görmüştüm Jungkook ve resmedilen bizdik.

Biliyor musun? Ben o portreyi almıştım.Sadece sen beğendin ve bize benzettin diye onu almıştım.

Peki sen? Ya sen ne yapmıştın benim için? Üzüntü vermek? Klasik. Terk etmek? Rutinin.

Bu duyguların ilerisini vermemiştin bana Jungkook.Ama ben sana tüm benliğimi vermiştim.

Uzun süre beklemiştim.Bazen ayakta durmak canımı yakıyordu.Ama sen hiç bir şey yapmamıştın,beni ayakta tutmak için.

Psikoterapiyi bırakmıştım Jungkook.Gereksizdi,bir işe yaramıyordu.Zaman kaybından başka bir şey değildi.

Acı çekmeye devam ediyordum,ama sen hiç bir şey bilmiyordun.

Bu klasik aşktı.Hayallerimde benimleydin,her ne istersem oluyordu küçüğüm.

İlk öpüştüğümüz zaman belkide ben ve benim hayal gücümdü kim bilir? Belkide tüm yaşananlar hayalimdeydi.Belkide sen bile gerçek değildin.

Neyin doğru olduğunu bilmiyordum Jungkook.Ama biliyordum ki benim hislerim doğruydu.Sana karşı olan sevgim,aşkım doğruydu.

Bilmeni istediklerim bu kadar Jungkook.Lütfen beni unutma.Büyük bir ihtimalle sen bunları okurken ben ölmüş olacağım.Bedenim çürümüş ve toprağa karışmış olacak belkide.Hoşçakal sevgilim,hoşçakal benliğim.