PROLOGUE
Hi school life is the best, yan aya yung lagi mong maririnig mo sa highschool students or sa mga naka graduate na ng highschool, sa mga magulang, tita, o tito, kapitbahay o kahit teacher man.
Pero hindi ko naman na fefeel yung salitang yon, until nung lumipat kami ni ate sa public school.medyo na ignorante pa nga ako ng una,dahil hindi ako marelate sa kanila.pero ng tumagal dun ko lang na sabi sa sarili ko na ang saya pala talaga maging high school or should i say ang saya mag aral sa public ganun din pala parang private lang pero para kasi sa akin mas okey dito. Mas marami mas masaya ika nga. Hindi puro kompitensiya sa pera para sa pag aaral. At para maging masaya.
Nakakilala ko ng mga kaibigan kong bakasama ko sa lahat ng trip. May ibat iba kaming kwento, pero sa lahat ng yon nag damayan kami. Sa mga times na may problema sa family at sa school at sa lovelife.
Yung buhay na nga namin siguro yung pinaka mala story sa pelikula pero sana nga may happy ending sa bawat isa samin.
Yung mga classmates kong kaibigan ko na ang iingay lagi akong pinag tritripan, lagi akonh inaasar pero sila rin yung tutulong sakin pag hirap na ko.
Ah basta hinding hindi ko makakalimutan tong part ng buhay ko. Ibat ibang love story ang na buo sa loob ng 10 months,unexpected no?! Pero wala eh, pag si tadhana talaga ang nagsabi wala kang magagawa.
~~~~prologue muna hehe
