1. Bölüm •Kendi Tuşusunu Kurmak•

434 26 33
                                    

Selamün aleykum sevgili okurlar😊 Yepyeni bir kurguyla karşınızdayım 😆 Beni bu kurgumda da yalnız bırakmamazsınız değil mi? 😉😆😊

Uzatmadan karakterleri tanıtmak istiyorum. Çünkü biraz kalabalık bir kurgu olacak sanırım. Kafanızın karışmaması için kısa kısa onları size tanıtacağım:

NOT: KARAKTERLERİN İSİMLERİ SÜREKLİ KARIŞTIRILDIĞI İÇİN ONLARI TEK İSİME DÜŞÜRMEYE KARAR VERDİM. HİKÂYEYE BAŞLAMAMA RAĞMEN YAPTIĞIM BU ZORUNLU DEĞİŞİKLİK İÇİN ÖZÜR DİLERİM...

Beyza Koçyiğit: Koçyiğit ailesinin üçüncü çocuğu olmakla birlikte, evin tek kızı. Tıp fakültesinden yeni mezun olmuş ve TUS'u başarıyla kazanmış. 23 yaşında.

Sinan Koçyiğit: Koçyiğit ailesinin ilk ve büyük oğlu. 32 yaşında, yapılı ve başarılı bir genç. Mavi gözleri ve kumral saçlarıyla şirketteki kadınların gözdesi olsa da onun gözdesi eşi Nazlı. Evli ve iki çocuk babası.

Yavuz Koçyiğit: Koçyiğit ailesinin ikinci çocukları. 28 yaşında. Başarılı ve yakışıklı bir polis. Emniyette komiser. Hala bekâr. Yeri geldiğinde ciddi ve sert, yeri geldiğinde eğlenceli ve matrak. Ailesine çok bağlı. Her ne kadar belli etmese de Nihan Beyza'nın onda yeri çok fazla.

Cihan Koçyiğit: Koçyiğit ailesinin son çocuğu. 17 yaşında lise üçüncü sınıf öğrencisi.

Eflin Koçyiğit: Sinan ve Nazlı çiftinin büyük çocukları. Koçyiğit ailesinin ilk torunu. 5 yaşında ve halasına son derece bağlı bir çocuk.

Ömer Koçyiğit: Koçyiğit ailesinin ilk erkek torunu. Sinan ve Nazlı çiftinin ikinci çocukları. 3 yaşında olmasına rağmen oldukça akıllı bir çocuk. Ablasını herkesten çok kıskanır.

Nazlı Koçyiğit : Sinan'ın eşi, sevdiği kadını. Eflin ve Ömer'in annesi. 30 yaşında üniversitesi mezunu olmasına karşın çalışmıyor ve buna gerek de duymuyor. O da Koçyiğit ailesi gibi son derece muhafazakâr ve dikkatli bir kadın.

Esin ve Halit Koçyiğit: Koçyiğit ailesinin sultanı ve direği. Sinan Yavuz, Beyza ve Cihan'nın ebeveynleri.

Evet canlar. Şimdilik karakterlerimiz bunlar. İnşallah kafanızın karışmaz 😊😊😊

Lütfen desteklerinizi burada da eksik etmeyin. Sizi seviyorum 😍😘😊

Hadi başlayalım😇 Bismillah😊
_________________

"Bir pantolonu ütüleyemedin mi hâlâ Beyza?!?"

Ütü masasındaki lacivert keten pantolonun son kez çizgisine bastım.

"Abi! Sinir etme adamı! Az kaldı işte!"

Yavuz ağabeyim odanın kapısında beklemeye ve eş zamanlı olarak oflamaya başladığında, aşağıdan babamın sesi duyuldu.

"Kızım! Gömleğim ütülenmedi mi daha?!?"

"Hemen getiriyorum baba!"

Elimdeki pantolonun kemerine de ütü vurduktan sonra ağabeyime uzattım.

"Babama 'hemen getiriyorum baba, bana gelince; abi, sinir etme adamı' oh valla!"

Gözlerimi devirip kenardan babamın ütülü gömleğini aldım. Hızla aşağı inerken merdivenlerin başında babamla karşılaştım.

Kendine İyi BakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin