(دمرتني ومازلت احبك)
الحلقه_الاولى
فى عماره فى احياء مصر تسكن عائلة ال سليم.
مكونه من اسرتين..الاخ الكبير ابراهيم سليم اسرته مكونه من زوجته وبنته و ابنه الكبير يوسف وده بطلنا الوسيم المغرور ومتكبر بجماله..ودى كل صفاته مغرووور.
اما الاخ الصغير احمد سليم اسرته مكونه من زوجته وبنته ساره ودى بطلتنا بنت عمرها 20 سنه وتبقى بنت عم يوسف وصفتها بنت جميله جدا جدا اقرب من الملايكه على الارض.
عيونها زرقاء رموشها طويله شعرها اصفر غامق خدودها ديما بالون الوردى وقومها ممشوق ولكن كل ده بيدريه طبيعتها وشخصيتها اللى اتعودت عليهم من وهى صغيره.
رغم جمالها ده الناس كانت بتنفر منها بسبب حاجات بسيطه بالنسبه لها هى اللى هى مثلا النضاره اللى بتسمى بكعب الكوبايه.
ولبس اشبه بلبس الولاد وطريقتها فى التعامل مع الناس بجديه..وعدم رقتها وعدم اظهار انوثتها.
بس بتيجى لحد يوسف حبيبها اللى بتعشقه وبتموت فى التراب اللى بيمشى عليه وبتحاول نوعا ما تبقى رقيقه.
بس هو ديما بيعاملها بجفاء ومش بيديها اهميه وبيقصر ديما فى كلامه معاها.
وده بيقصر جدا جدا على ساره.
..............................................................................................
فى شقة احمد سليم اول انسان بيبقى فايق اكيد لازم يكون ساره..خرجت الام سميره لما سمعت كركبا فى المطبخ ودخلت لقيت ساره بتحضر فطار وبتنضف وبترتب شوية حاجات.
سميره:ايه ياساره انتى موعوده بالصحيان بدرى يابنتى الساعه لسا سته ونص ايه هتبيعى لبن.
ساره بابتسامه:طيب قولى صباح الخير الاول ياماما.
سميره:صباح الخير ياستى.
ساره:يلا بقى روحى صحى بابا عشان نفطر سوا.
سميره بسخريه:هو انتى فاكره ان ابوكى هيصحى دلوقتى ربنا يهديكى يابنتى ..لسا ميعاد صحيانه الساعه عشره انتى اللى مزوداها شويه افطرى انتى بالهنا والشفا.
ساره:على فكره بقى بابا المفروض يصحى قبلى ويروح شركته دى ولا غلط.
سميره:اومال يوسف بيعمل ايه بيلعب ماهو بسم الله ماشاء الله ممشيها زى الساعه وبعدين عمك وابوكى كبرو على الشغل وكتر خيرو يوسف شايلها صح.
ساره اول ماجت سيرة يوسف جتلها رعشه فى جسمها وسرحت فيه شويه وهى مبتسمه..وفاقت على صوت سميره.
سميره:مالك يابت فى ايه؟؟
ساره:ها..لاابدا مافيش حاجه.
سميره بعدم تصديق:ماشى انا داخله اكمل نوم ابقى نضفى الهول وكده عشان انا تعبانه.
