2.Bölüm

171 23 34
                                    

Multi ; Bade

Bade Başer
İlginç bir gün daha... Peki ben neden bu kadar kızardım ve heyecanlandım? Cidden ilginç bir gün. Nihayet attım kendimi dışarı. Ohh mis gibi yağmur kokusu. Bu kokuyu ciğerlerime kadar hissetmem o kadar güzeldi ki...
Durağın altına girip ıslanmak istemeyen insanlar , etrafta bilmem ne işleri olduğu için koşuşturanlar... Hiçbiri bu huzurun farkında değil.

İnsanın hayallerinin bir basamağını bile çıkmayı başardığında ki his cidden çok iyi. Tüm bunları düşünürken evin sokağına girdiğimi fark edemedim bile. Balkonda annemi görünce kocaman bir gülümsemeyle içeri girdim.

Şimdi hemen bu kitabı okuyup bitirmeliyim. Evet, çünkü o adamın bu kitabı ne kadar çok okumak istediğini gözlerinde gördüm. Ne güzel dimi? Hala bir kitabı okumak ve onu hissetmek isteyenler var.

Acaba tekrar o adamı görebilecek miyim?

Annemin seslenişiyle odadan çıktım , babam gelmişti. Ve bu demek oluyor ki aksam yemeği vakti ! Kokuyu takip ederek mutfağa girdim ve masaya oturmadan babamın yanağına kocaman bir öpücük bıraktım.

Ahh cidden çok acıkdım.

Yemek sırasında babam bana üniversite maceralarını anlattı. İşte şimdi daha çok heyecanlandım. Düşünsenize hayalinizi gerçekleştirmeye sadece birkaç basamak kaldı.

Yemek sonrası tekrar odama girdim ve elime kitabımı aldım kii kapı çaldı. Allah'ım lütfen misafir gelmiş olmasın lütfen. Ama artık çok geç sanırım. Yengem in odaya birden dalmasıyla kitabı kenara bıraktım. Ahh cidden ama okumak istiyorum.

"N'aber görümcelerin en asosyali? " her ne kadar -farkında olmadan - kitap okumama izin vermeseler de onları görünce hayatım bir renkleniyor.

"İyim yengecim hem de çok. "

Gülümseyerek birlikte odadan çıktığımızda abimin yanına kostum ve sımsıkı sarıldım. Abim biraz afallasa da o da bana sarıldı.

"Hayırdır bücür? " dedi.

"Ya aşk olsun abi sen bi evleneli değiştin sanki." dedim yengem göz kirparak.

"Daha çok yakışıklı göründüğüm doğrudur" dedi ukala abicim.

Canım abicim ya o beni en çok seven adam. Abim den başka kimsenin bu denli çok sevebileceğini düşünmüyorum. Onlar ya kitaplarda ya da dizilerde oluyor.

Acaba gerçekten abim gibi çok sevebilen var mıdır ? En azindan benim ileride ki eşim bu kadar çok ve güzel sevebilecek mi beni ? Hani kızların ilk aşkı babalarıdır ya benim ki hep abim oldu. Hatta küçükken bizi hep sevgili sanarlardı. Kimi kıskanır, kimi hayran hayran bakardı.

Abimin üniversiteye kadar hiç sevgilisi olmadı. Çünkü abim hep en çok beni sevmek istedi. Ta ki yengelerin en güzeli ile tanışana dek. İlk başlarda bana pek söylemedi. Kıskanacağımı ya da üzüleceğimi düşündü ama aksine o mutluysa ben de mutluydum. Abim ailesinden ayrıyken bile yengem sayesinde hep gülüp eğlenebiliyorsa gerçek bir sevgidir bu. Çünkü abim ailemize özellikle de bana çok düşkündür.

Ne kadar daldıysam annemin seslenişini duyamadım. Hemen koşarak mutfağa gittim. Annem elinde çay tepsisi ile "Bade ,sen bugünlerde çok bağırtıyosun beni kızım" dedi. Elindeki çay tepsisini alıp "Kızma Meleğim duymadım" deyip yanağına sulu bir öpücük bıraktım.

Bu akşam da böyle geçti. Babam ve abim is konuşurlarken annem de yengeme çaktırmadan torun istediğini dolaylı yoldan anlatıyor yengem ise kızarıp utanıyordu. Nihayet abimler gitti de o küçük hayal dünyamın kapılarını açabildim. Hemen kitabı alıp okumaya başladım.

Düş-EşimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin