My crazy Love

3 yıldır her sabah olduğu gibi okula geldim ve sırama oturdum...

3 senderi hep aynı saatte hep onu izliyordum Tea...

Onu uzun zamandır sevmemin sonucu koca bir boşluk benim daha adımı bile bilmiyorBunun üzüntüsü çok büyük dağlar kadar...

Bütün gün sıkıcı ve aptallarla dolu bir sınıfta geçti.Sınıf 1.'si olmama rağmen kimsenin dikkatini çekmiyorum ve çekmekte istemiyorum zaten ama sadece bir kişi dışında...

Onun adı Tae hyung...

Okul çıkışında kar hafiften yağıyordu.Soğuk rüzgar yüzümü üşütmüştü ve beyaz kar içimi aydınlatmıştı ama bu aydınlık yüzüme vurmuyordu nedense bunun sebebini her şeyden iyi biliyordum onun yüzündan "Tae"...

Seoul'un soğuk sokaklarında yürürken evremdeki aptal insanlara baktım hepsi sevgilieriyle geziyordu çok aptalca tae ile ben asla olmayacakken bunu düşünmek...Tam bi aptallık dedim kendime.Sokaklarda yavaş yavaş yürüyerek evimin yolunu tutarken arkamdan birisi kar topu attı tam arkamı döndüm ki karşımda o vat "tae"

"merhaba min jung"

"merhaba ama adımı nereden biliyorsun?"

"bu önemli değil"

"neden kartopu attın?"

"hadi ama yapma karı herkez sever bembeyaz dünyadaki en temiz şeydir kar sen karı sevmez misin?"

"evet bu doğru ama kar dünyadaki en saşma şey etrafımıza bak sevgi ile kar birleşmiş durumda bu yüzden 10 dakikadır kardan nefret ediyorum"

"aşka inanmaz mısın?"

"inanıyorum ama ilgi duyduğum çocuk bana karşılık vermediği her günde sevgim azalıyor.Ona olan sevgimin yok olmasından korkuyorum"

Elindeki kartopunu tekrar bana attı..

"aishhh neden atıyorsun karı sevmiyorum dedim sana"

"özür dilerim sanırım hiç arkadaşın yok arkadaş olmamızı ister misin?"

"evet doğru arkadaşım yok arkadaşa ihtiyacım da yok"

Tae bu cevapla yüzü düştü elindeki kar topunu yere düşürdü sanki ona hayatının çelmesini takmışçasına...

"iyi misin?

"evet iyiyim saddece şaşırdım"

"neden?"

"arkadaş olmayı istiyordum ama cevabın hayır oldu bu gereksiz soruyu sorduğmum içiin özür dilerim"

"..."

Yerimden kalktım ve arkamı döndüm yerden karaldım(kar topu değil karı kucakladım lol)....

"al bakalım arkadaş olduk sen karı çok seviyorsun öylemi? bene sevmiyorum ne yapacaksın?!"

"hahahaha yapma min jung bak heryerim kar oldu"

"iyi oldu"

İkimnde karların üstüne devrildk ve aralıksız giliyorduk sonra...

"benim gitmem gerek"

"hadi ama 1 saat daha"

"hayır ders çalışmam gerek(normalde derslerden nefret eden biriyim ve senede çözdüğüm soru sayısı 100 ü geçmez lol)"

"bu kadar çalışmanın bedeli bu demekki ağlenceden mahrum kalmak"

"..."

Yerdeki aşyalarımı alırken mutluluk içinde tae nin yanından yrıldım...

Eve geldiğimde çok mutluydum ve ne son ne zaman bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyordum.Onun o gülüşü beni deli ediyor o masum tatlı gülüşü...

Sanırım mutluluktan ders çalışamayacağım lanet olsun ama olsun bu onun için değer...