Bir kış sabahıydı. Karşımızda oturan Erenlerin evini bile görmüyordum.Pencereden bakarken önüme simsiyah bir köpek görülmesin mi ? Koşarak dışarı çıktım. Karşımda tatlı minik ve mutsuz bir köpek çıktı.O fındık gözleriyle bana bakıyordu .Anladım ki acıkmış ve susamıştı.Hemen onu garaja adım. Çünkü eve alsaydım Annem ona kızardı. Annem evden yemek alırken benim yemeyeceğimi anladı ve bunları Kime vereceksin dedi .Bende olayı anlattım. Annem çok kızdı ve köpeği garajdan attı. Ben ise hüngür hüngür ağladım .Ertesi gün annem marketten dönerken bir köpek ona saldırmaya başladı ve benim fındık gözlük köpeğin anneme saldıran köpeği bir güzel koktu .Annem fındık gözlüyü artık seviyordu bizim köpeğimiz olmuştu sonunda!
