Kusursuz Aşk (hilser)

Bölüm 34

Sabah gözlerimi açtığımda başım kazan olmuştu . Gece geç gelmiştik evimize elimize hiçbir halt geçmemişti . Oflayarak telefonu elime alıp saate bakacaktım ki yeni mesajım olduğunu gördüm .

"Beni özledin mi bilmem ama ben geri döndüm  . Ve o zaman  yarım bıraktığım işi bitireceğim ."

Bir anda gelen tedirginlik hissi ile kalbim hızla atmaya başladı . Aslında kim olduğunu tahmin edebiliyordum ama ... Yok ya şaka falan yapıyordur biri . Yataktan kalkıp ablamın yanına gittim .

"Ya kahvaltı hazırdı ben de seni uyandıracaktım ." Dedi ablam . Hemen yumurtaya ekmeğimi bandım ve çayımdan bir yudum aldım .(oruçlulardan özür dilerim )
"Eee Merve'yle naptınız ?" Dedi ablam . Gece boyu seni takip ettiğimizi sanıp polislerle geçirdik gecemizi ablacım !
"Fal falan baktık , dedikodu yaptık öyle klasik biz ya ." Dedim . Kahvaltı mı bitirince yerimden kalkıp üzerime mavi bluzumu altına da kot şortumu geçirdim . Sandaletlerimi giyip çıktım . Taksi çağırıp Hilmicem'lerin evine gitmeye başladım .

Evlerine gelince  koşarak odasına çıktım . Aldığım haberlere göre uyuyordu ve onu uyandıranın ben olmam gayet güzeldi . Odasında girdiğimde yeşil Çiçek baskılı bir defter masasının üzerindeydi . Defteri elime alınca ortasında Y harfli yazıyordu . Ama günlük kilitliydi . Hilmicem mırıldanarak uyandığında elimdeki defteri gördü ve huysuzca kalktı .

"Aşkım o defteri bırak !" Dedi sertçe . Ama bırakmadım bu defter kimin ki ?
"Kimin bu ? " dedim meraklıca.
"Kimsenin !" Dedi defteri çekip aldı elimden . Yaptığının altına koydu ve bana sarıldı .
"Demek günaydın sürprizi he ? " Dedi alayla . Ben de sırıtıp yanağına bir öpücük koydum .
"Tabii ki !" Dedim . Kolumdan tutup beni yatağa çekti ve omzuna yatmamı sağladı . Yanağıma bir öpücük daha koyup sıkıca sardı beni .
"Birazdan annen gelip bizi kahvaltıya çağıracak ve ben bu halde yakalanmak istemiyorum . " dedim sırıtarak ve yataktan kalktım .
"Gitmeeğ sana muhtacım , gözümde nursun başımda tacıığm muhtacıığm ! Serenaaay gitmeee!" Diye bağırınca baya bi gülme tuttu beni . Sonra odasından çıkıp salona geldiğimde mesaj geldi .

"En sevdiğinin sana yalan söylemesi kadar kötüsü yoktur , güzelim !"

Kim bu ya ? Hilmicem'in kardeşi yapsa desem yurt dışına çıktı beni düşünmez , Duygu böyle manyaklıklarla uğraşmaz kim bu ya ?
Takmayıp telefonu cebime attım . Hilmicemler kahvaltı yaparken ben salonda o kişiyi düşünüyordum . Herkese mesaj attım bana herkes yemin ediyor bana mesaj atmadığına . Aklımda tek isim kalmıştı ama hala o olmaması için kendimi zorluyordum . Telefonumu cebime atıp yanıma gelen Hilmicem'e sarıldım .

"Hadi çıkalım ." Dedi Hilmicem .
"Akşama yemeğe bekliyoruz Serenaycım konuşuruz hem biraz ." Dedi Zerrin teyze . Başımla onaylayıp Hilmicem'in konula girdim . Arabaya atlayıp yine sahile gelmiştik . Bu kayalıklarda başımı Hilmicem'e yaslayıp dinlenmeyi seviyorum . Hem Deniz havası hem manzara hem Hilmicem ... Telefonumun titreşmesiyle kafamı kaldırıp telefonuma baktım .

"Ölümünün benim elimden olmaması için dua ettiğin günlere geri döneceğiz !"

Evet artık kesindi . Kesinlike bu o ! Geri dönmüş ! Hemen ayağa kalkıp etrafıma baktım . Hilmicem soran gözlerle bana bakınca korkumu saklamaya çalıştım .

"Oturmaktan ayaklarım uyuştu ." Dedim .
"İyi o zaman biraz yürüyelim ." Dedi ve belime elini attı . Ben yaşadığım korkuyla ne yapacağımı şaşırdım . Resmen geri dönmüştü ve eminim ki artık daha güçlüydü .

"Ben lavaboya gidip geliyorum ." Dedi Hilmicem ben tamam dercesine kafamı sallayıp bir banka oturdum . Korkuyla titreye başlamıştım . Hatıralarım aklıma gelmeye başlamıştı . Herşey üzerime gelmeye ve her an beni bulacağına inanmış bir şekilde etrafa bakıyordum .

Korkum bütün bedenin ele geçirmişti . Hilmicem'e söyleyemezdim , onu tehlikeye atamazdım . Bekli ablama söylerdim . Ama şuan tek yapacağım bu beladan nasıl kurtulacağımdı . Bir çözüm bulmazsam cesedim ormana atılmış bir şekilde bulunurdum .
Aslında Hilmicem birkaç günlük kafa dağınıklığı için tatile gitmemizi önermişti . Belki gidersem beni bulamazdı ama zannetmiyorum pes edeceğini . Bu şekilde Hilmicem'in yanında dursam şüpheleneceğini bildiğimden mesaj attım .

"Aşkım benim acil bir yere gitmem gerek . Akşam size gelirim !"

Hemen bir taksi çevirdim ve evin adresini verdim . Ama eve gidemezdim aklıma Merve'nin evde olabileceği gelince hemen Merve'ye mesaj attım ve onların evine doğru yol aldım . Bana 'sen eve geç ben biraz sonra gelirim .' Diye mesaj atmıştı . Her zamanki saksının altından anahtarı aldım ve eve girdim . Merve'yi beklerken koltuğa uzanıp benim yaşama ihtimallerini gözden geçirmeye başladım ...

---

"Lütfen dur ! Bak özür dilerim binlerce kez özür dilerim !" Dedim yalvararak . Ağlamam bacağımdaki yaraya bakmamla şiddetlenirken ne yapacağımı bilmiyordum .  Resmen beni oyuyordu bıçakla . Bıçağı koluma getirip bana yaklaştı .

"O da sana böyle yalvardı mı ?" Dedi iğneleyici sesi yine tüyler ürpertiyordu . Dudağımı ısırdım ve gözlerimi kapattım .
"Ona zarar vermedim desem ne değişecek . Beni bırakmayacağını ve burada öleceğimi adımdan iyi biliyorum !" Dedim yüzündeki sırıtıp genişledi saçlarımı okşamaya başladı .
"Şeyma'nın saçları daha güzeldi . Sarışın ve gürdü . Gözleri de ışık saçardı hep . " dedi sırıtmıştı acı bir şekilde son buldu . Gözleri gözlerimi yakarcasına bakıyordu .

"Ama sen ne yaptın ? Onu benden aldın pis k*vaşe karısı !" Diye bağırdı . Sonra bıçağı koluma sapladı acı bütün bedenimde elektrik etkisiyle yayılıyordu . Avıyla bağırsam da olmuyordu .

---

"Serenay ! Serenay !" Diye beni dürten Merve'ye korku dolu bir bakış attım . Sonra bacağıma ve koluma baktım . Derin bir nefes verip kafamı yastığa koydum . Artık en büyük kabusum o olacaktı .

"Rüyanda niye benim duymaktan nefret edeceğim şeyler sayıklıyordun ?" Dedi korkarak . O da ben gibi korkuyordu . Kendisi için değil , benim için .

"Geri döndü ." Dedim derin bir nefes verip . Oyun başlıyordu , kazanan ve kaybeden kişiler çoktan belliydi .

"Ve bu sefer beni öldürmeden gitmeyecek !"

Arkadaşlar vote ve yorumlara göre bu hikayeye devam edeceğim .
Yorumlarınızı bekliyorum !😌☺️