BİTTER ÇİKOLATAM

Lunaparka Gidiyoruzz

Medyada Çağrı Sarp

- Ahh kafam. Dikkatli olsana ya

+ Pardon abla ben çok sinirliydim birden bire oldu özür dilerim.

Çocuğun surat ifadesini görünce kahkaha atmaya başladım. Bu sefer o bana ufo görmüş masum köylü gibi baktı.

- Tamam tamam önemli değil. Zaten kötü bir şey olmamıştır. Yani umarım. Adın ne senin?

+ Çağrı Sarp. gülümsedi . Peki ya senin?

- Duru. O da gülümsedi. Şimdi seni bu kadar kızdıran şeyi öğrenelim.

Sarp bana tedirgince baktı. Sanırım anlatayım mı anlatmayayım mı ikilemi içindeydi.
En sonunda anlattı.

+ Şimdi benim ikiz olan abilerim var. İkiside birbirine düşman nefret ediyorlar birbirlerinden. Daha kötüsü Irak abim bu sabah diğer abimle kavga etti. Birbirlerine silah çektiler. Gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı. Babamın umrunda değiller bile. Annem zaten beni dünyaya getirirken ölmüş. O günden sonra babam her gece başka bir kadınla geliyor eve. Irak abim başka bir evde kalıyor. Onu o kadar çok özlüyorum ki. Diğer abim zaten bataklığın içinde yüzüyor. Sevgilisinin abimin cüzdanını karıştırırken yakaladım. Abime söylediğim zamansa bana yalan söyleme diye tokat attı. Ağlamaya başladı. Ne yapayım Duru abla şimdi ben. İntahar etmeyi dahi düşünüyorum. Berbat bir ailem var. Keşke yetimhanede büyüseydim en azından bu kadar sorunum olmazdı.

Duyduklarıma inanamıyordum. 12 yaşındaki bir çocuğun ne denli büyük sorunları vardı. Bunun abileri nasıl bir karaktere sahipti. Ya babası nasıl bu kadar ilgisiz olabilirdi ki. Sarp daha çok küçüktü. Ona baktığımda mavi gözleri bana hüzünle bakıyordu.

- (ben): Lunaparka gidelim mi?

Sarp'ın gözleri parlamıştı.

+ Evett tabiki de . Abim artık büyüdün diyip beni götürmüyor.

- Bence büyümedin ama ben lunaparkın yerini bilmiyorum. Sen biliyor musun?

+ Evet.

Otobüse binip şehrin dışındaki lunaparka gelmiştik. Ben en son Poyraz'ı getirmiştim. İçimden bir şeylerin koptuğunu hissettim.

- Evett Sarp Bey ilk önce hangi alete binmek istersiniz.

+ Gondol ama sende bineceksin.

Benim gondola karşı bir fobim vardı. Öldürseler asla binmezdim.

- Hayır.

+ Ama neden.

- Korkuyorum.

Sarp tek kaşını kaldırıp bana baktı.

+ Ciddi misin

-Maalesef.

+ İyi o zaman ben tek başıma da binerim.

-Bence ilk önce çarpışan arabalara binelim.

+ Hımm peki.

Çarpışan arabalarda gözümüze kestirdiğimiz bir çocuğu bir yandan ben diğer yandan Sarp sıkıştırdık. Çocuk seans bitene kadar hareket edemedi ve bileti boşa gitti. Daha sonra o elinde çekirdek kabuklarıyla gondola bindi ve iki sıra önündeki sürtük kızlara fırlattı. Dört kez hız trenine bindik. Atış yaptık ama ne ben ne de o atamadı. Gitti güzelim oyuncak ayıcık. Güç denemesi yaptık. Tabiiki de ben kazandım. Sıkıldığımızda avm nin içindeki yürüyen merdivenlerin iniş yapan kısmından yukarı ilk kim çıkacak yarışı yaptık. O kazandı. Biz yemek yerken saat çoktan 8.30 olmuştu.

- Oha ben saat ikiden beri burada mıyım.

+ Evet Duru abla.

- Eve nasıl gideceğiz burası şehir dışı.

+ Merak etme Irak abimi arayayım. Bizi gelip alır. Seni de eve bırakırız.

Bu saatte dolmuşa binmek istemiyordum.

- Başka çarem yok zaten.

+ Gülümsedi tamam ben o zaman Irak abimi arıyorum.

Yaklaşık on dakika sonra parkın dışına süper bir spor araba geldi.

+ işte abimm

Phen şok Phen iptal. Bu araba çok güzeldi. İçindeki çocuk havalı hareketlerle inip deri ceketini omzuna attı.

- Ben teksin sanmıştım Sarp.

+ Saol abi ya bende iyiyim. Bu arada bu Duru. Duru bu da Şanssız ikiz Abidin.

Abidin Sarp'ın kafasına bir şaplak indirdi.

- Bana bak akşam akşam kafamın tasını attırma bırakır giderim seni. Sen buna bakma Duru benim adım Irak.

+ Memnun oldum.

- Evet Sarp efendi bu kız senin yanında ne arıyor açıkla şimdi.

+ Abi ben kız arkadaşımdan ayrıldım çok sinirliydim. Sahilde Duru' yla tanıştım. O da baktı ben çok üzgünüm buraya geldik.

- yaklaş oğlum buraya.

+ Ne

- Yaklaş yaklaş getir kulağını.

+ Hıı

- Şimdi, biriyle ayrıldın aferin koskoca adam olmuşsun diyecem ama lunapark ne lan. Bak oğlum ablan bile anlamış hala çocuksun.

+ Offf ya rezil etmesen olmayacak sanki.

- Tamam siz arabaya geçin ben geliyorum

Biz Sarp'la birlikte arka koltuğa oturduk.

- Şimdi Sarp Bey neden abine yalan söyledin.

+ Duru abla nasıl söyleyeyim simdi ben. Nasıl anlatayım ki abime bunları ortalık daha da karışır.

- Peki.

Bir iki dakika sonra Irak' ta arbaya bindi ve son sürat onların evine doğru gitmeye başladık. Önce Sarp'ı evine bıracak sonra benim evime gidecektik.

+ Duru abla sana neden abime Abidin dediğimi söyleyeyim mi?

- Neden.

=Bana bak Sarp kırmayayım o bacaklarını.

+ Abi bir şey olmaz ya hem herkes biliyor.

= Dua et yanında kız var.

+ Şimdi Irak abim ve diğer abim doğduğunda dedemin en yakın arkadaşı vefat etmiş dedemde ikizlerden birinin adını Abidin koymaya karar vermiş. Haksızlık olmasın diye akşam ilk ağlayan hangisi olursa onun adını koyacakmış ve tahmin et ilk kim ağlamış.

Güldüm gerçekten de büyük şanssızlıktı.

Biraz daha konuştuk. Sarp'ın yaşadığı ev çok büyüktü. Ev demek haksızlık olurdu aslında. Sarp indikten sonra Irak bana dönüp

+ Ne yaptın ona?

Arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir.