Hani derlerya insan ailesini sever ben onlardan değilim.Bazı zaman onlara öyle gıcık kapıyorum ki bazı zamanda öyle çok seviyorum.Beni düşünmeden kalbimi kırıyolar.Bazı zamanlar yatağa girip ağlıyorum hislerimi yazıyorum biraz kalbimin ağlaması diniyor. Haksız yere beni yargılıyolarya o koyuyo insan düşünür kalbi kırıldımı diye ben ne yapsam onların hoşuna gitmiyo gelip başıma uzun uzun konuşsun dinlerim ama yok oda yok ben aile özlemine hasret kaldım. Bazı zaman beni öyle dışlıyolar ki gülen yüzüm soluyo taktir aldığımda bile memnuniyetsizlik oluyo benim babam bana yargılamadan ,güler yüzlü ,her zaman başımı okşayan baba olsun. Annem ise beni özen beni birisiyle kıyaslamayan her yaptığım birşeyde beni tebrik eden anne olsun. Kardeşlerim hep birbirimizi seven saygı duyan bağırmayan bi kardeş ben buları istiyorum ailem çok birşey değil . Bazı zaman ölmek bile istiyorum . "BİRAZ BENİ ANLAMAYA ÇALIŞIN AİLEM..."
