Zeynep ve ben sınıfa geçtik. Okulların kapanmasına üç gün kalmıştı Bu yüzden ders işlemiyorduk. Herkes kendi kafasına göre takılıyorrdu. Okul çıkışı Berk bizi almaya gelecek Savaş, ben, Zeynep ve Berk çarşıda biraz dolaşacaktık.
Bu gün çok uzun ve sıkıcı geçmişti. Ve tabiii birde Melek vardı. Bütün gün sınıfa çok yakışıklı bir çocukla tanıştığını anlatıp durdu. Aklımda sadece onu öldürmek vardı. Evet onu bir çatalla öldürebilirdim. Bu harika bir fikirdi onun gırtlağına çatal saplayabilirim. Bwn kendi kendime hayallere dalmışken sonunda çıkış zili çaldı. Zeynep ve ben çıkış kapısına yöneldik. Berk oradaydı. O da ne yaa yanında bir kız vardı. Biraz daha dikkatli bakınca bu kızın Melek olduğunu gördüm. Berk'e:
- Hadi canım görüşürüz? dedi.
Gözünü çay kaşığı ile çıkartıp üstlerine tuz serpmek istiyorum. Annesiyle uğraşırken ir de kızı çıkmıştı. Ben onu sanıl gebertirim diye düşünürken Zeynep:
-"Canım" mı dedi o sümüklü?
- Şırfıntı işte kızım!
Berk'i nwereden tanıyor acaba? Berk'e "canım" dedi. Ama Berk neden hiçbir tepki vermedi? Neden? Nasılk? Niçin? Sorular beynimi tırmalarken Berk yanımıza geldi.
- Kızlar çarşıya çıkıyormuyuz?
Berk'e kendimi çok yakın hissediyordum. Nedenini bende bilmiyorum ama hayal kırıklığına uğramıştım:
- Benim başım ağrıyor, eve gidicem, dedim. Berk:
-Yaaa oldu mu şimdi ne güzel eğlenicektik.....
"Sen git Melek'in ile eğlen" dememek için kendimi zor tuttum. Cevap bile vermedim. Hızlı aadımlarla uzaklaştım Yolda Zeynep' e mesaj attım:
- Ben eve gidiyorum sonra seni ararım.
Eve gittiğimde beni babannem karşıladı. Onun konuşmasına izin vermedden:
-Başım ağrıyor, biraz yanlız kalmaya ihtiyacım vardı bende Zeynep'lere gittim, dedim. Ve annemin odasına girdim. Bu oda bwni her zaman sakinleştiriyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK ÖFKE VE UMUT
Teen FictionBabasının yaptığı bir düşüncesizlik nedeniyle genç bir kız annesini kaybediyor. Tek tesellisi AŞK. Öldüğünü sandığı annesini babassından tamamen vazgeçtiği o gün buluyor. ÖFKESİ UMUDUNU zedelerken AŞKI tek sığınağı oluyor. En güzel doğum günü hediy...
