Uyandığımda başım tamamen çatlıyordu. Pek umursamayıp duşa girdim ve üzerimi giydim. Rutin işleri hallettikten sonra aşağı inip bişeyler atıştırdım ve arabamın anahtarını alıp evden çıktım. Arabanın tam önünde durduğumda hem gözüme vuran güneşten dolayı, hem de arabamın aldığı hal yüzünden yüzümü buruşturarak arabaya baktım. Lanet kuşların arabamla derdi neydi? İçimden sessiz bir küfür savurup arabaya bindim ve arabamı yıkatmak için bir yer buldum.
"Yalnız, yetişmem gereken bir yer var. Biraz daha acele ederseniz sevinirim." dedim ve telefonumu alıp instagram'a girdim. Bir süre sonra arabayı aldım ve ücreti ödedikten sonra çıktım. Bu arada, ben Lauren Jauregui. Kendim modifiye ettiğim muhteşem ötesi bir arabam var ve tek başıma yaşıyorum. Birden telefonumun yüksek bildirim sesini duymamla telefonumun kilidini açıp baktım. Mesaj gelmişti ve bu Jay'di.
Jay: Hey Lauren!
Lauren: Efendim Jay?
Jay: Camella denen kız birkaç gündür seninle yarışmak istediğini söylüyor. Ne söylemeliyim?
Bu yazdığını görünce bir kahkaha attım.
Lauren: 'Camella'değil seni aptal, 'Camila'. 😁 birazdan orada olacağım, hazırlanmasını söyle.
Jay: Peki görüşürüz.
Telefonu cebime attım ve sırıttım. Camila öyle mi? Tanrım... O kızı sürekli görürüm. Tamam güzel olabilir, ama biraz komik ve sakar. Şaşırdığım kısım ise, iyi araba kullanıyor.
Bütün yarışçıların kıyasıya mücadele ettiği alana geldiğimde kafamı kaldırıp gözlerimi kapadım ve derin bir nefes aldım "İşte benim evim." Hemen Jay beni görüp yanıma geldi. "Steve'in yarışından sonra Camella ve senin yarışın başlayacak." dedi. Gülerek "Tamamdır." dedim ve gitti.
Tam Camila'nın yanına giderken kolumda bir el hissettim. Arkamı hızla döndüğümde karşımda Nick duruyordu. "Bir sorun mu var Nick?" dedim. "Senin yarışacağın kızın adı Camila, değil mi?" dedi. "Evet. Neden?" dedim anlamamışcasına bakarak. "Bugün bendensin. İlk 60 metreden sonra kızın motoru yanacak, fazla kasma yani kardeşim." dedi ve göz kırpıp sırıttı.
Tam ben ağzımı açacakken arkadaşı çağırdı ve koşarak uzaklaştı. Hayır, ben adaletsiz değildim. Hileyle oyun kazanmazdım. Bu yüzden bunu Camila'ya söyleyecektim. Camila'nın yanına gittiğimde arkadaşıyla konuşuyordu ve arkası dönüktü. Gözüm birden poposuna kaydı...Siktir. Bir insanın poposu bu kadar güzel olamazdı. Açık konuşmak gerekirse azmıştım ve alt dudağımı ısırdım. Sonra Camila'ya daha fazla yaklaştım ve arkasından kulağına uzanıp tahrik edici bir ses ile "Yarış başlamak üzere güzelim." dedim. Sonra geri çekilip arkama bile bakmadan arabaların yanına yürüdüm.
Camila ile arabalarımız yan yanaydı ve yarış başlamak üzereydi. Arabamın Camila'nın arabasına bakan tarafına yaslanıp telefonumu kurcalamaya başladım. Bir planım vardı, bu yüzden Camila'ya motorunun yanacağını söylemedim. Planın başarılı olması için kesinlikle kazanmam gerekti. Camila karşıma gelip kendi arabasına yaslandı ve "Üzgünüm bebeğim geciktim." dedi. Kafamı telefondan kaldırıp ifadesizce "Sorun olmaz. Aslında, asıl ben üzgünüm. Birazdan kaybeden taraf olacaksın güzelim." dedim ve sırıtarak arabanın kapısını açtım.
Arkadan Camila seslenince geri kapadım. "O zaman şöyle yapalım, kazanırsam beni yemeğe götüreceksin." dedi. Eşcinsel olduğunu biliyordum. "Tamam. Ama eğer ben kazanırsam, 1 geceliğine benim olacaksın." Şaşırmış gibi duruyordu. Ama bir süre sonra net bir şekilde cevap verdi "Kabul."
Selam! Yeni bir kurguyla sizlerleyim. Evet, farkındayım gerçekten kısa bir bölüm oldu. Ama güzel bir yerde kesmek istedim. Umarım kurgu hoşunuza gider. Yorum olarak fikirlerinizi belirtebilirsiniz. Veee... Eğer bölümü beğendiyseniz, sol alt kısımda bulunan küçük yıldıza basmanızı istiyorum. Bir sonraki bölüm en kısa zamanda gelecektir. Sizi seviyorum :3 💓
