YETİMHANE ÇOCUĞU

YENİ EV

Melek hanim gelmişti.
Artık yeni evime gidecektik. Eğer anne ve babam yaşasaydı gerçek evimize gitmiş olacaktık. Anne ve babam tam 17 yıldır evlilerdi. Annem 18 babam ise 20 yaşındayken evlenmislerdi. Dedem annemi babama vermemiş. Annemde babamla kaçmışlar. Birbirlerini çok seviyorlardi. Evlendikten 2 yil sonra abim Efe'yi dünyaya getirdiler. Birgün abim dışarıda oynarken onu kaçırmışlar. Annem ve babam onu çok aramislar polisler heryerde abim aramış ama bulamamışlar. Annem Abimi bana hep anlatirdi. Ona çok benziyormusum. Abim tam 5 yaşında kaçırılmış. Annem bana o zaman 3 aylık hamileymis.
♡♡♡♡♡♡♡♡♡
işte hayat bu neyin ne olacağı hiç belli değil.
♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Şu an abim efe tam 11 yaşında ben 6 onu tanımıyorum. Yüzünü hiç görmedim. Annem abim kaybolduktan sonra tüm fotoları yakmış. Nedenini kimse bilmiyor. Belki de unutmak için ya da koybolmasina inanmak içindir.

Melek hanim odama geldi.
"Hadi Melis gidelim. Hazırmısın? "

O an neler hissettigimi anlatamam. Kalbime sanki hançer saptanmıştı.
"GİDELİM" dedim.

Elimi tuttu. Yürümeye başladık. Ben küçüğüm diye kabristana götürmediler. Yani anne ve babamın mezarına gitmedim. Bunun nasıl bir acı olduğunu bilemezsiniz.

Yetimhaneye geldik. Dıştan pembe ve beyaz renklerle boyalı duvarları . Pencereleri eskileri animsatiyordu. Dış görünüşü hostu acaba içi nasıldı. Merdivenleri teker teker çıkmaya başladım. Bazı kızlar dışarıda ip oynuyordu. Bazıları seksek. Ileri girdim. Müdürün odasına gittik.

"Hoşgeldin evine Meliscim. "

"Burası benim evim degil"

Diyerek aglamay a başladım. Yanıma gelerek buraya alisacaksin canım dedi ve başımı oksadi.

Müdür hanım iyi birine benziyordu.

Odama gittim. Pembe örtülü çok güzel bir yatakti burda yatabilirsin dedi. Yerim çok güzeldi. Pencere tarafiydi. Çok çabuk arkadaş edindim. Buse, Gül, Kader, ve Melek bunlarla çok iyi arkadastim. Aynı yaştaydık. 6 yaşındayiz. Odam 5 kişilik bizde tam beş arkadaşız.

Melek benim en çok sevdiğim arkadasimdi. Onlar hayatımız hemen hemen aynıydı. Onunda anne ve babası araba da iken kavga etmişler. Ve kaza yapmışlar. Babası hemen ölmüş. Annesi ise iki ay yoğun bakımında kalmış ve sonra o da ölmüş. Amcası ve teyzesi melek'e bakmak istememisler. Melek'i bu Yetimhaneye getirmişler.
Günler çok çabuk geçiyordu. Anne ve baba özlemi beni çok yipratmisti. Aslında artı o kadar düşünmüyorum. Aklımda olan sadece İNTİKAM ALMAK ama kimden sadece hissediyorum. Birilerinden intikam almam lazım ama kim bu soruyu binlerce kez kendime sordum cevabı bulamadım. Belkide büyüyünce bir şeyler olacak onları intikam hissi şimdiden doğmuştur içime hı bu arada 14 yaşına girdim. Cumhuriyet Kolejine gidiyorum. Bursluyum. Ben ve Melek aynı sınıfa gidiyoruz. Sınavlar dersler derken yaz tatili oldu. Ben ve Melek her yaz tatilinde Yetimhaneye özel gösteri hazırlıyoruz.

Bu sefer müdür hanım görevi bize vermemişti. Ben yetimhanenin en arızalı kiziydim. Bu yüzden müdür hanımın yanına gittim.

-Bakın mudur hanim sizi cok severim. En sevdiğim arkadaşımla adassiniz. Bu yazki gösteri görevini bana verirmisiniz ? Bakın rica ediyorum. Ben kimseye yalvarmayi sevmem sizde bilirsiniz az çok beni tanıdınız.

-Hım ama artık görevi başkasına verdim.

- Şimdide bana verin.

-Size özel çok daha güzel bir haberim var.

-Dinliyorum

-Sen ve Melek'i evlatlık almak isteyen birileri var.

Ben olduğum yerden Havalar a uçtum. Hemen Melek'in yanına koştum.

-Melek Melek

Diye bağırmaya başladım melek yoktu. Yatakaneye baktım yok. Bahçeye baktım yok. Hiçbir yerde yoktu. Bir terslik olmalı çünkü melek benden ayrı hicbiryere gitmedi.

Bahçede herkez bağırmaya başladı ne oluyor hemen bahçeye koştum.

- Ne oluyor niye bağırıyor?
Derken yerde cansız nedeniyle kanlar içinde yatan canım dediğim kan kardeşim Melek orda yapıyordu.