Yüzüme en boktan yalnızlığı giydim bu sabah
En alkolik benden sesleniyorum sana
Deli gibi seni arıyorum bu deniz aşırı kentinde ..
Sana susadım ..
Boğulsaydım üzülmezdim sesinin esaretinde
Son bir kez konuşma hakkımı kullanmadan ipimi çeksin gerekirse cellat
Giyotinden geçsin bütün acılarım
Sesime yaklaş...
Susadım sana...
Aklımda sen ; rüzgarda kokun bulamıyorum gözlerini..
Bu denizin kıyısında kramp girerken umuduma
Şah damarıma dokunuyor kederim ..
Yüzüme yalnızlığının gölgesi çökmüşken
Ben ölmekten korkmuyorum artık .. Ben hiç olmamışım hiç yaşamamışım aslında ..
Kıyısı ayrılığa vuran bu kentin bütün kaldırımlarında hecelerinin kokusunu arıyorum
Mesafesi yakın yüreği uzağım ..
Susadım sana ...