MARCO
"Really?" Tinaasan niya ako ng kilay.
"Why? Ohh. I guess we're in a different religion? I'm sorry." Sabi ko.
"Hindi sa ganoon."
Kumunot ang noo ko.
"Bakit?"
Before she say a thing, tumingin muna siya sa loob, sa may altar.
"I don't believe in Him." She said. At plano nang bumalik sa car.
I grabbed her arm, which made her turned her back at me.
"Tutulungan kitang maniwala ulit sa Kanya." Dumulas ang kamay kong nakahawak sa kanyang braso papunta sa kamay niya.
Wala na siyang nagawa nang makapasok na kami. Taimtim na nagdadasal ang mga tao sa loob. Naupo kami pangalawang row. Nagsign of the cross ako, then prayed.
Matapos kong magdasal ay nakita kong, titig na titig siya sa cross.
"Anong ipinagdasal mo Marco?" Hindi nawala ang tingin niya sa altar.
"Marami."
"Gaya ng?"
"Ipinagdasal ko na sana maniwala ka ulit sa Kanya."
"..."
Nakatingin na rin ako sa altar.
"Alam mo, sinisisi ko rin Siya sa mga nangyari sa buhay ko noon. Lahat kasi ng mahal ko kinukuha niya. Sinisisi ko Siya sa pagkasira ng pamilya ko. I almost lost everything. Pero sa huli, Siya pala ulit ang bubuo sa akin."
Naramdaman kong nakatingin siya sa akin. I looked at her and smile.
"Talk to Him now. He's waiting for you."
Isang minuto muna ang lumipas bago siya lumuhod at nagsimula nang magdasal. Habang ako, ay nakatingin lang sa may altar.
"Amira saan ba tayo pupunta?" Nakasunod lang ako sa kanya. Malamang hila-hila niya 'yung kamay eh.
"Basta."
Ang bilis niyang maglakad. Ano nagmamadali? Nagmamadali lang?
"Uy! Pagkatapos mo akong dalhin dito, iiwan mo ko?" Reklamo ko sa kanya. Nasa simbahan kami ngayon.
"Maupo ka nalang doon sa mga seats. Bye." At umalis na siya. Naiwan akong nakatayo sa harap ng simbahan. Narinig kong kinakanta na 'yung 'Ama namin' Nakita kong sa may choir nagtungo si Amira. So, nagc-choir pala siya.
Isa na naman ito sa mga bago kong kaalaman tungkol sa kanay. Ilang linggo ko na kasi siyang nakakasama. Ang bait talaga niya. Sa gabi, nagpapart time siya sa isang restaurant bilang dishwasher. Pag may pasok naman ay nagtu-tutor siya sa school mostly nga freshmen at sophomore students.
Na-bored ako sa loob kaya lumabas nalang ako doon. At naghanap ng tindahan para bumili ng yosi. Natutunan kong manigarilyo dahil kay Timothy. Masarap naman pala sa pakiramdam.
Isinubo ko ulit ang sigarilyo ko nang may biglang umagaw nito sa bibig mo. Kasunod noo'y nakita ko nalang na inapak-apakan na ito ni Amira.
"Ano ka ba!?" Inis na sabi ko sa kanya.
"Huwag mong sayangin ang baga mo. 'Yung iba nga d'yan hinihiling nila na sana maayos na nag-function ang lungs nila. Na sana wala nalang kumplekasyon sa kanila. Tapos, ikaw 'tong buong-buo at nakakahinga ng maayos ay sinasayang lang ang katawan niya. At higit sa lahat nasa loob ka ng simbahan oh." Mahabang litanya nito sa harap ko. Umismid lang ako sa kanya.
BINABASA MO ANG
That Day
RomantikSi Marco Miranda. NGSB. Gwapo. Matalino. Isang landscape artist. Part-time Photographer. Independent. Maraming baliw sa kanya. But love is not his thing. Marahil dati ay maaari pa niyang masabi ngunit iba na ngayon. Pilit na niyang kinalimutan ang m...