İçime atıp doluyorum yine
Bir bulut gibi haykırmalıyım göğe
Taşıyamaz oldum
Kalmadı gücüm seni sevmeye
Hasreti vuslat sandım
Bir günler bitmedi
Her gün biraz daha yandım
Ben kendi yalanlarıma kandım
Kıyamadım bize
Büyüttüm günden güne
Seni çağırıp durdum
hiç görmedin güzel gözlerinle
Büyük bir mezar kazdım küçük kalbime
Senden arda kalan yer yoktu içinde
Ellerimle koydum seni soğuk kabire
Toprak attıkça yattın göğsüme
Şimdi tüm iyi yanlarım seninle
Yanı başında çürümekte
Sahte gülüşlerim kaldı geriye
Görüpte üzülme diye....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şair Ruhlu Adam
PoetryBellirsizliklere boğulan Zamanın unttuğu adam Nefes alamaz yanar içi Tutar nefesini bir daha yanmasın diye içi Gözlerinden aşşağı boşalırcasına yağan Her damlasında yanaklarını silen İçerisindeki nefreti döken Yağmurdan sonraki güneşi bekleyen adam ...
