Meeting EXO

O n e

Lorraine's POV

Hello! My name's Lorraine. Lorraine Lee.

Andito ako ngayn sa dinner table namin. Malamang, kumakain ng dinner anube. 

"Oh, I almost forgot to tell you guys. We're going back to South Korea for good. Though, we can visit here in the Philippines. We're going back there because I want you guys to continue your studies there in our own university and your mom and I are gonna manage our business there." Dad. haba ng sinabi

"But dad.. I don't want to leave my friends here, especially Marie." at may medyo-bad memory pa ako dun pero naka move on na aketch 

"Well.."

"Yayy! I miss there!" Lauren, my younger sister she's 8 years old

"Yeah, I miss there." Logan, Lauren's twin. Also 8 years old, uhm duh? haha

--

Nandito na ako sa room ko. Did my night routine and turned on my laptop. Eeeh EXO agad nakita ko >.< favorite group ko sila, actually madami akong fandom pero gustong-gusto ko talaga ang exo, sana makita ko sila pagdating sa South Korea ohmy!

Tapos ano.. malay mo andun din sila sa airport pag-labas namin? Gaaaaah! Destiny na ba ituuu? geh grabe na imagination ko.

Pero.. peroooo.. hayy i'll leave my friends here, especially Marie. I don't want to leave my bestfriend :( ugh.

Anyways, it's already 11:33 pm. I still have class tomorrow. 

In-off ko na yung laptop ko and natulog na ko. 

--

The next day.

6 in the morning, i'm already awake. Which is kinda rare because I don't want to go to school. But since magpalaam pa ako sa mga kaibigan ko. And I did my thing. 

7 AM, i'm already ready for school pero 8 AM pa naman so nag gadget pa muna ako for 10 mins at pumunta na sa garage. Tinawag ko na driver ko since di pa ako pwede mag-drive kasi minor pa ako. hays, I really want to drive already, 1 year nalang.. tiis muna Lorraine.

"Let's go, kuya." sabi ko kay Kuya Driver

"Sige po, Ma'am."

"Kuya naman, diba sabi ko Lorraine nalang tawag mo sa akin." 

"Ay, sorry po Ma-- Lorraine." at pumunta na kami sa school

--

7:25 nakarating na ako sa school. Hmm, wow ang aga ko.

Lumabas na ako sa car

"Hi Lorraine" sabi nung guy.. uhh di ko kilala pero halos araw-araw na yan nagha-hi sakin. nginitian ko nalang siya as response

Pupunta na nga ako sa classroom. 

"Uy! Ang aga mo ata Lorraine ah. Advance ba relo mo?" sabi nung kaibigan ko habang tumatawa

"Heh! Oh asan si Marie?" 

"Alam mo naman yun, parehas kayo ng ugali eh. Late ng late pero aga mo ata ngayon?" kaibigan 2

"May sasabihin kasi akong importante, gusto ko sanang sabihin sainyo na kumpleto tayo, kaso wala pa si Marie. anobayan, ba't ko naman kasi nakalimutan na parehas kami nun. Ang aga ko pa naman."

"Mabuti nga yan eh." kaibigan 1

"Oh, kwento mo na!" kaibigan 2

"Sige na nga."

At kinwento ko sa kanila na doon na ako sa South Korea, alam naman nila na anong nangyare nung andoon pa ako, 3 years ago. 

"Haaa?! Iwanan mo na kami? Waaaaa Lorraineee!!" sabi nila sabay, ang lakas lakas ng boses niya kaya ayan narinig ng ibang kaklase ko. ahay! (_ _") 

"Lorraine?! May sakit ka?"

"May taning na ba buhay mo?"

"San ka pupunta?" 

Aish! Ayan tuloy. Nag-glare ako sa kanila at nag-peace sign naman sila. Hay.. 

"Ano kasi--" di ko natuloy yung sinabe ko kasi andito na teacher namin. buti naman! at nag discuss chuchu na zzz sarap matulog =.=''

"Adhsjnsdfa and then, this to this and that to this" di ko pinapansin teacher namin. tss la akong pake 

"Good morning, ma'am." tumingin ako sa door, alam ko na sino ito eh. Si Marie. yung bestfriend ko, late nanaman.

"Marie! You're late again!"

"Hehehe sorry ma'am."

"Hays. ano ba gawin ko sayong bata ka. Pasok ka na."

"Thank you, ma'am."

Pumunta naman siya sa upuan niya na katabi ko lang

"Marie, may sasabihin ako sayo mamaya."

"Tungkol sa ano?"

"Basta mamaya na."

-- 
THE END HIHI