SANDIK

69 5 1
                                    

"Haydi kalk tembel şey"yüzüme çok sert bir şekilde yastık geldi atanın kim olduğuna baktım ve tabikide damlaydı.
"İşe geç kalıcaz haydi"
"Offfff, bugün iş var demi"
"Ne sandın tatlım haydi kalk"damla hemen hazırlanmaya başlamıştı bile bende yüzümü yıkamak için lavaboya gittim.
"İremcim buarada bavulla,sandığı kimsesizler derneğine verdim"
"İyi yap...sandık mı?"
"Evet bavulun yanında duruyordu bende bu da gidecek heralde dedim,verdim."
"Ya naptın damla ya ben ona bakacaktım"yine o umursamaz havasında aynada süsleniyordu.
"Endişelenme hemen ararım birazdan geri getirirler."
"Şimdi ara hadi."
"Uf peki peki tamam sende hazırlan o sırada" hazırlanıp salona doğru gitmişti,bende hemen ünüformamı giydim şaçlarımı topladım ve sevdanın yanına gittim
"Ben Damla Yıldırım size bir bavulla sandık bırakmıştım mümkünse sandığı tekrar alabilirmiyim"-inşallah verirler ya-
"Kim aldığını öğrenebilirmiyim" -neyi kim aldı ne oluyor-
"Hmm,peki anladım iyi günler o zaman " telefonu kapatırken suratı düşmüştü bende iyice endişelenmeye başladım.
"Noldu,noldu?"
"Üzgünüm canım ya birisi o sandığı çok beğenmiş ve hayırda olsun diye yüklü bir miktarda para verip almış."
"Napmış!!!"
"İremcim gerçekten çok üzgünüm ben bilmiyordum gerçekten."
"Of damla ya, peki kim olduğunu öğrenebildin mi?"
"İsmini vermemiş, 'kendimi gizlersem daha sevap olur 'demiş."
"Ya damla naptın sen ya belki o sandıkta önemli şeyler vardı."
Aklımdan nasıl da çıkardı o sandık,ya önemliyse...

SESSİZ İNTAHARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin